Racja stanu czy racja prywatna (która z tych racji wydaje ci się ważniejsza w konflikcie Antygony i Kreona) rozwiń i uzasadnij opinię, odwołując się do tragedii Sofoklesa pt ,,Antygona``. Czy racja stanu - którą reprezentuje Keron w powieści Sofoklesa ,,Antygona``- przewyższa opozycyjną rację Antygony? Pierwszym argumentem świadczącym, że racja stanu przewyższa rację Antygony jest cytat ,,Aby dzielnego w walce Eteokla, który w obronie poległ tego miasta, w grobie pochować i uczcić ofiarą, (...) brata zaś jego Polinika mniemam- który to bogów i ziemię ojczystą nadszedł z wygnania i ognia pożogą (...) wydałem rozkaz, by chować ni płakać nikt się nie ważył, (...)``. Za złamania tego rozkazu kara była jedna - śmierć. Antygona na ten sąd odpowiedziała, że prawo, które on wydał nie pochodzi od Dzeusa, ani od Diki. Według Antygony prawo wieczne (boskie) jest ważniejsze od ukazów władców tego świata, prawo do zmarłego ma tylko świat umarłych. Kreon nie może przetrzymywać ciała jej brata na powierzchni, ze względu na prawa boskie rządzące wszechświatem. Ze względu na tą ideologię Antygona złamała rozkaz Kreona - chcąc być posłuszna prawom boskim. Kreon uważał: ,,Wróg i po śmierci nie stanie się miłym`` przez co chciał otrzeźwić Antygonę z jej błędu - względem Teb. Kreon wiedział, że obrońca nie może być tak samo traktowany jak napastnik. Córka Edypa uważała, że w pierwszym rzędzie Polink jest człowiekiem i człowiekowi należy się pochówek. Zarzut Kreona odparła pytaniem: ,,Któż wie czy u zmarłych takie są prawa?`` Władca nie znał odpowiedzi na to pytanie, jednakże wiedział ,,Dzielnemu równość ze złym nie przystoi`` - zgodnie z tą zasadą był przeciwny jakiemukolwiek uczczeniu zdrajcy, który ma krew swojego brata i Kadmejczyków na rękach. Kreon krótko odparł jej argument: ,,Nie był ci bratem ten, co poległ drugi.`` Władca Teb uważał, że napad Polinika wykreśla go spośród rodziny Antygony, a w konsekwencji spośród jego krewnych. Jednak córka Edypa (Ojdipusa) - ,,człowieka o spuchniętych nogach``- uznała, że ta sama krew płynie w jej żyłach i Polinika - pomimo zdrady. ,,Z jednego ojca i matki zrodzony`` co Antygona. A więc następna konkluzja ,,Czcić swe rodzeństwo nie przynosi wstydu``. Władca Teb już wcześniej go wykreślił spomiędzy jej rodziny za zdradę której dokonał. Według Antygony Polinik był nadal jej bratem biologicznym pomimo tego, co zrobił. Antygona zdradziła cel, dla którego pogrzebała swego brata i rozmawiała z Kreonem. Jej słowa brzmiały miłosiernie: ,,Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić.``. Córka Edypa zapomniała, że miłosierdzie dla wrogów nie jest mile widziane w oczach Kreona. Władca Kadmejczyków - o dziwo - nie zabronił jej kochać swojego brata - zdrajcę, jednakże powiedział, by czyniła to w Hadesie. Ponadto poinformował Antygonę, że w jego państwie nie będzie przewodzić i rozkazywać kobieta. Przypomniał jej także gorzką regułę: ,,Wybrańcom ludu posłusznym być trzeba.`` Antygona odrzuciła radę (wręcz rozkaz) i mając za nic słowa Kreona powiedziała: ,,Tyranów los ze wszechmiar błogi, wolno im czynić co zechcą i mówić.`` ( Widać, że nie poznała prawdziwego władcę - tyrana lub chodziło jej o system rządów.) Po przeanalizowaniu powyższych argumentów stwierdzam, że Kreon - jako władca - wydał zły osąd i Antygona - jako poddany i wolny mieszkaniec Teb - źle postąpiła, występując przeciwko władzy Kreona. W ten oto sposób dopełniając klątwy, którą był dotknięty ród Labdaokidów. Racja stanu ani opozycyjna racja prywatna nie przewyższają się nawzajem. ,,Nad szczęścia błysk, co złudą mar, najwyższy skarb - rozumu dar.``
