Może się więc wydawać, że marzenie już się spełniło. Zbiory informacji z całego świata są w zasięgu ręki. Tekst, wideo, ścieżki dżwiękowe czy fotografie zostały szybko włączone do podstawowego systemu i stanowią nawet przedmiot codziennego handlu w WWW. Świat informacji jest wewnątrz pudełka, które znajduje się na maszym biurku. Nazwał on swe urządzenie Memex i może się wydawać, że w postaci WWW w końcu został taki Memex zbudowany. Faktycznie, mamy nawet coś lepszego, bo WWW to "wirtualny Memex" - informacja nie jest w rzeczywistości wewnątrz pudełka, jakim jest powszechnie dostępny komputer. Informacja pozostaje tam, gdzie jest tworzona - nie trzeba jej pracowicie kopiować i instalować, może być ona ciągle aktualizowana przez autora czy wydawcę. Jest to oczywiście tańsze i bardziej praktyczne rozwiązanie problemu, niż sobie wyobrażał Bush. Fizycy cząstek, podobnie jak wszyscy, bardzo często korzystają z WWW. Mogą oni dotrzeć obecnie do promotora w Hamburgu, numeru telefonicznego kolegi w Amsterdamie, preprintu z Kalifornii, ostatnich doniesień o odkryciu kwarka t z Illinois czy informacji o przebiegu ich eksperymentu w CERN-ie.
