Z rana obudziła się. Wyjrzała przez okno, po czym wstała i poszła do kuchni. Tam zobaczyła mamę przy kuchence z uśmiechem podającą śniadanie i tatę siedzącego przy stole i czekającego na posiłek. Stała tak i zastanawiała się o co chodzi , gdy mama podeszła do niej i powiedziała ,,Siadaj do stołu.' Zdziwiona zasiadła i spytała tatę ,,Ty nie jesteś w pracy?', a on odrzekł że dzisiaj zrobił sobie dzień wolny. Wszyscy się rozproszyli po mieszkaniu tylko Aurelia została przy stole zastanawiając się co się dzieje. Usłyszała nagle głos mamy ,,Ubieraj się, wychodzimy'. Wstała, wzięła swoje ciuchy i poszła się ubrać do łazienki, po czym mama złapała ją za rękę i wyszli wszyscy z domu. Na pytanie ,,Gdzie idziemy?' mama odpowiedziała ,,Na spacer'. Spacerowali po parku, po centrum miasta i wszędzie gdzie się dało. Póżnym wieczorem wrócili do domu i Aurelia położyła się spać, a w głowie miała tylko jedną myśl,,Znowu wróciła mi radość życia'. Możesz oczywiśćie coś zmienić w tym opowiadaniu.
