JESTEM KROPELKĄ WODY .WRAZ Z INNYMI KROPLAMI MIESZKAM W CHMURCE .PEWNEGO DNIA CHMURKA ZROBIŁA SIĘ BARDZO CIĘŻKA I ROZPADŁA SIĘ A MY SPADŁYŚMY NA ZIEMIĘ. BYŁO BARDZO STRASZNIE. POTEM PRZEZ DWA DNI LEŻAŁAM W KAŁUŻY Z OBCYMI MI KROPELKAMI. PEWNEGO SŁONECZNEGO DNIA DO KAŁUŻY PRZYSZŁA DZIEWCZYNKA I ZABRAŁA MNIE DO WIADERKA Z KROPELKAMI KTÓRE NIEBYŁY MI JUŻ TAK OBCE JAK PRZEDTEM. MIAŁAM NAWET PRZYJACIÓŁKĘ ALĘ. ROZUMIAŁA MNIE WE WSZYSTKIM. BYŁ NAWET JEDEN PRZYSTOJNIAK PIOTREK KTÓRY CIĄGLE ROBIŁ SOBIE ZE MNIE ŻARTY. KIEDY DZIEWCZYNKA WZIĘŁA NAS DO WIADERKA NIESTETY NIEZABRAŁA ALI. PRZEZ KILKA TYGODNI KIEDY BYŁAM W WIADERKU BYŁO MI BARDZO SMUTNO. ALE CIESZYŁAM SIĘ TYLKO ŻE NIEJESTEM TAM TYLKO Z OBCYMI KROPELKAMI BO BYŁ TAM JESZCZE PIOTREK. PEWNEGO DNIA DO WIADERKA DZIEWCZYNKI PRZYSZŁA JAKAŚ PANI I WYLAŁA NAS DO DONICZKI Z KWIATKAMI. WSZYSCY POWOLI PAROWALIŚMY I WTEDY ZDAŁAM SOBIE SPRAWĘ ŻE TAK NAPRAWDĘ BARDZO LUBIĘ PIOTRKA I NIGDY MU O TYM NIEPOWIEDZIAŁAM. ALE BYŁO JUŻ ZA PÓŹNO....
