Kiedy Mateusz przyjechał do Szerokiej Rzeki na stacji zastał jedynie małą dziewczynkę, którą ominął z daleka. Ze zdumieniem dowiedział się, że tylko ona czeka na jego przyjazd. Przekonany, że zaszła pomyłka, podszedł do dziewczynki. Miał ok. 11 lat, była drobna, blada, piegowata, miała zielone oczy i dwa grube, rude warkocze. Mateusz postanowił zabrac dziewczynkę do domu, by Maryla wyjaśniła nieporozumienie. Rozpoczeła się podróż powrotna, w trakcie której męrzczyzna poznał niezwykły temperament i wyobraźnie małej towarzyszki. Zachwycał ją widok roztaczający się w zdłóż drogi, miejscom, które szczególnioe ją poruszyły, nadawała romantyczne nazwy. Była bardzo zmartwiona kolorem włosów, jednak wyobrażała sobie, że jest piękną panną, odzianą we wspaniały strój. Potrafiła w swojej wyobraźni stworzyc rzeczywistośc całkowicie inną od tej, która ją otaczała. Mateusz stwierdził ze zdumieniem, że bardzo odpowieda mu towrzystwo dziewczynki i z żalem myślał, że będzie musiała opuścic Zielone Wzgórze.
