Leopold Staff - Odys Niech cię nie niepokoją Cierpienia twe i błędy. Wszędy są drogi proste Lecz i manowce wszędy. O to chodzi jedynie, By naprzód wciąż iść śmiało, Bo zawsze się dochodzi Gdzie indziej, niż się chciało. Zostanie kamień z napisem: Tu leży taki i taki. Każdy z nas jest Odysem, Co wraca do swej Itaki.
Maria Konopnicka Puść mnie,puść mnie,panno miła! Jeszcze we mnie słaba siła, Jeszcze w nużkach czuje drżenie, Jeszcze jestem małe szczenie! Tu śniadanie czeka z dala, Tu jeść panna nie pozwala... Od tej całej edukacji Już mi blizko do wariacji!!! Na tom psiakiem jest na świecie, Żebym chodził na czworaka... Moja panno!Puść mnie przecie! Nie róbże ze mnie cudaka!
