muszę napisać.. : dzieje używanego obecnie alfabetu ( łacińskiego

Alfabetyczne pismo łacińskie jest pochodzenia greckiego. Około VII wieku p.n.e. Latynowie, za pośrednictwem Etrusków, przejęli alfabet grecki i przystosowali go do swego języka. Klasyczny alfabet łaciński składał się z 21 liter, natomiast - nie istniejące w alfabecie etruskim - litery B, D, O, Xzostały przejęte bezpośrednio z greckiego. W trzecim wieku przed naszą erą z litery C utworzono literę G, początkowo C oznaczała obie głoski. W I w.p.n.e. dodano litery Y, Z. Najstarszym napisem łacińskim jest napis na złotej agrafie zPraeneste (ok. 600p.n.e.) oraz na kamieniu Lapis Niger (ok. 500p.n.e.). Lapis Niger (www.la.wikipedia.org) Początkowo pismo przybrało kierunek od prawej do lewej lub naprzemianległy, od IV w.p.n.e. ustalił się kierunek od lewej ku prawej stronie. Pismo łacińskie wytworzyło szereg form i typów graficznych: kapitała (pismo monumentalne) - powstała jako pismo epigraficzne - inskrypcje na kamieniu i metalu, to najstarsza forma majuskuły, charakteryzująca się symetrycznymi liniami liter o jednakowej grubości, wysokości. kapitała kwadratowa (quadrata) - naśladownictwo kapitały w luksusowych rękopisach, widoczna jest różnica pomiędzy grubością elementów litery, szeryfy są najcześciej liniami prostymi. kapitała chłopska (rustica) - o charakterystycznych cienkich liniach pionowych i grubszych poprzecznych, interlinii o szerokości ok. 50% stopnia pisma, przetrwała od IV do VIII wieku uncjała wywodząca się z kapitały, używana była do pisania na papirusie lub pergaminie (od IV w.), z tendencją do zaokrąglania liter oraz zanikaniem kantów kapitała kursywna (kursywa kapitalna lub majuskulna) używana w życiu codziennym między innymi na tabliczkach woskowych (I w.) minuskuła powstała w III-IV wieku z dalszego procesu upraszczania majuskuły (również kursywa minuskulna) półuncjała (ok. 500 n.e.) - uproszczona uncjała, która przejęła element kursywy, szczególnie z minuskuły Odmiany średniowiecznego pisma łacińskiego: pismo kontynentalne sięgające do wzorów kursywy minuskulnej (merowińskie, wizygockie, longobardzkie, beneweckie, kuriała papieska) minuskuła karolińska bardzo wyraźne średniowieczne pismo rozpowszechnione najpierw we Frankonii, a od IX do XII wieku w Europie Zachodniej, jest prototypem wszystkich rodzajów współczesnego pisma drukowanego i drukowanego pismo gotyckie o bardzo ozdobnych konturach, wypierane od renesansu przez pismo humanistyczne antykwa humanistyczna (renesansowa) - powstała w Italii, naśladująca minuskułę karolińską, z tego pisma wywodzi się kursywa zwana italiką. Oba rodzaje pisma rozpowszechniły się w Europie od XVI w., a następnie dotarły na inne kontynenty