współczynnik powstały przez podzielenie masy ciała podanej w kilogramach przez kwadrat wysokości podanej w metrach.
est najpopularniejszym wzorem matematycznym służącym do oceny stanu odżywienia. Oblicza się go poprzez podzielenie masy ciała w kilogramach przez wzrost wyrażony w metrach podniesiony do kwadratu a następnie porównuje się wynik z tabelą (zamieszczona poniżej). Wartość BMI zmienia się w trakcie trwania wzrostu, dlatego u dzieci nadmiar masy ciała określa się nanosząc wynik na odpowiednie siatki centylowe. Na podstawie wskaźnika BMI można też prognozować ryzyko chorób towarzyszących otyłości tj. nadciśnienie tętnicze, cukrzyca typu 2, niewydolność serca, choroba niedokrwienna serca, miażdżyca naczyń, udar mózgu, kamica pęcherzyka żółciowego i dróg moczowych. U osób z BMI powyżej 30 ryzyko rozwoju tych chorób wzrasta w znaczący sposób, natomiast BMI powyżej 40 jest wskazaniem do operacyjnego leczenia otyłości.