Krótka charaktyrystka Kordiana jako bohatera romatycznego.

Według listów Słowackiego do matki praca nad „Kordianem”, pisanym w Genewie, trwała od lata do listopada 1833 roku. Pierwsze wydanie ukazało się najprawdopodobniej pod koniec lutego 1834 roku, o czym świadczy list Juliusza Słowackiego do matki z dnia 20 lutego 1834 roku, w którym czytamy, że „Kordian” dotąd nie wyszedł na świat, ale za kilka dni dopiero się ukaże, a w zapisie Niemcewicza z 27 lutego 1834 roku pojawia się informacja, że otrzymał on nowe poema pod tytułem „Kordian”. Losy rękopisu utworu nie są znane a podstawą wszystkich kolejnych wydań jest wydanie pierwsze ogłoszone pt. „Kordian. Część pierwsza trilogji. Spisek koronacyjny.” Dramat ten jest typowym przykładem dramatu romantycznego. Świadczą o tym nie tylko jego cechy budowy takie jak zerwanie z jednością miejsca i czasu, luźna kompozycja scen, wielowątkowość czy synkretyzm rodzajowy oraz długie monologi obok dialogów i krótkich opowiadań, lecz przede wszystkim cechy bohaterów.

Kordian jako bohater romantyczny- nieszczęśliwa miłość w młodości, następnie przemiana (metamorfoza) w buntownika walczącego o wolność ojczyzny, wybór niejednoznacznego moralnie działania (zamach na cara), niejasna przyszłość. Warto pamiętać , że postać Kordiana służy krytyce romantycznego indywidualizmu.   Dopełnieniem tragicznej biografii chłopca jest nieszczęśliwa miłość do Laury, która kończy się próbą popełnienia przez Kordiana samobójstwa.