Jeżeli w rodzinie mógł swobodnie rozmawiać na wszystkie tematy, to poza rodziną także nie będzie miał z tym problemów. W domach, gdzie relacje pomiędzy członkami rodziny nie są prawidłowe zazwyczaj mówi się posługując się samymi faktami. Zwroty typu: kupiłem, wypiłem, zjadłem itp. pozbawione są uczuć. Taki sposób mówienia jest bardzo suchy. Nie można się w ten sposób otworzyć na innych członków rodziny. Nieumiejętność okazywania uczuć w rodzinach dysfunkcyjnych wynika z tego, że w domach tych rozgrywa się wiele dramatycznych scen. Dzieci chcą je wyprzeć ze swojej świadomości. Nie chcą w ogóle czuć. Tego można się wyuczyć, ale brak uczuć dotyczy wszystkich sfer życia nie tylko tych złych. Tak więc jeśli ktoś próbuje pozbyć się swoich uczuć powinien pamiętać, że tym samym pozbawia się przeżywania pięknych chwil. Dorośli, których dzieciństwo było okrutne mają spore problemy. Emocji nie da się tak po prostu ukryć. Można przez jakiś czas tłamsić je w czeluściach umysłu, ale gdy nazbiera się ich dużo, one wracają ze zwiększona mocą. Wtedy następują niczym nieuzasadnione ataki histerii, wybuchy złości. To znacznie utrudnia funkcjonowanie rodziny. Nierzadko ludzie, którzy nie potrafią okazywać uczuć bliskim, próbują to nadrobić w inny sposób np. poprzez ciężko pracę, karierę. Bardzo się starają. Chcą, by w ich rodzinie wszystko było dobrze. Nie zdają sobie jednak sprawy, że dzieci mają ogromną potrzebę bycia kochanymi. Bez tego trudno o prawidłowy rozwój. W rodzinie, w której panuje chłód emocjonalny zawsze będzie czegoś brakować. Dzieci powinny być beztroskie. Nie powinny się nadto przejmować. Mają jeszcze czas, żeby dorosnąć. Tymczasem osoby, które w różny sposób były w dzieciństwie krzywdzone nie mogą powiedzieć o sobie, że radośnie i bez zbędnych zmartwień upłynęły ich pierwsze lata życia. Nie miały szczęśliwego dzieciństwa. Ten okres w ich życiu został pominięty. Bardzo szybko dorosły. Teraz muszą się zmagać z życiem. Ważną rzeczą jest fakt, że nikt nie jest z góry skazany na przegraną. Cierpienia doznane w okresie dzieciństwa, nie świadczą wcale o tym, że przyszłe życie będzie nieszczęśliwe. Skrzywdzone przez los osoby powinny zasięgnąć pomocy specjalisty. On pomoże im otworzyć się na świat. Nie można całkowicie oderwać się od przeszłości. Będzie ona stale tkwiła w każdym z nas. Chodzi o to, by móc uświadomić sobie, że traumatyczne wydarzenia z przeszłości mogą mieć wpływ na życie. Jeżeli ktoś założy rodzinę, to może zachowywać się wobec swoich dzieci dokładnie tak jak zachowywano się kiedyś wobec niego. Jest to szkodliwe, dlatego warto coś z tym zrobić. Podczas terapii uczestnik przyznaje się do tego, że był ofiarą. Mówi o swoim krzywdzicielu. Powinien mu wszystko wybaczyć, żeby odizolować się od przeszłości i zacząć nowe życie. Takich ludzi uczy się też okazywania uczuć. Niejednokrotnie zdarza się, że osoby zranione w dzieciństwie potrafią opowiadać jakieś przykre sceny, tak jakby mówili o czymś błahym. Ich wypowiedzi nie towarzyszą żadne, nawet najmniejsze uczucia. W ich oczach nie można dostrzec łez, a ich głos ma stale ten sam spokojny ton. Ci ludzie muszą się nauczyć czuć. W życiu nie można się kierować wyłącznie rozumem, tłumacząc racjonalnie każdą rzecz. Każdemu potrzebne jest dobre dzieciństwo. Każdy na takie dzieciństwo zasługuje. Niestety nie zawsze los jest po naszej stronie. Ważne jest jednak, by zrobić wszystko, aby dać szczęście innym, pokochać swojego życiowego partnera i dziecko. Wszyscy zasługują na miłość.
