Achilles, w mitologii greckiej syn króla Ftyi Peleusa i morskiej bogini Tetydy, córki Nereusa. Tetyda była tak piękna, że pragnęli jej zarówno Zeus, jak i Posejdon, ale Temida powiedziała im, że syn Tetydy będzie potężniejszy od swego ojca. Bogowie, obawiając się tej wróżby, postanowili wydać boginkę za mąż za śmiertelnika Peleusa. W uroczystościach ślubnych uczestniczyło wielu bogów; Eris rzuciła jabłko, mówiąc, że to “dla najpiękniejszej”. Wśród bogiń zawrzało, ich spór miał rozstrzygnąć Parys. Ze związku Tetydy i Peleusa narodziło się 6 dzieci, u których matka chciała usunąć elementy śmiertelne, dlatego wkładała je do ognia, a to je zabijało. Achilles był dzieckiem siódmym. Tym razem Peleus czuwał, wyrwał dziecko Tetydzie znad ognia i uratował je od śmierci. Inny mit głosi, iż bogini, chcąc uczynić Achillesa nieśmiertelnym, kąpała go w rzece Styks, nie zanurzając jednak pięty, za którą go trzymała (pięta Achillesa). Wychowawcy Achillesa, Fojniks i Chejron, wpoili mu pogardę do bogactwa, miłość do sławy i umiejętność znoszenia cierpień.
