oczątki konfliktu sięgają roku 1226, czyli daty sprowadzenia Krzyżaków na ziemię chełmińską przez księcia Konrada, który miał nadzieję, że Krzyżacy będą mu oddawali podbite ziemie. Krzyżacy mając jednak nieuczciwe zamiary w stosunku do swojego darczyńcy, sfałszowali przywilej fundacyjny na ziemię chełmińską i w tej formie wysłali go do kurii papieskiej aby uzyskać potwierdzenie. Konflikt zaostrzył się po zajęciu przez Krzyżaków Pomorza Gdańskiego. Sprawa zaczęła się od napaści margrabiego brandenburskiego na Pomorze. Król Polski , Władysław Łokietek zajęty walką w Małopolsce, poprosił o pomoc Krzyżaków , którzy zgodzili się odbić Pomorze za opłatą pieniężną. Krzyżacy jednak od razu po wypędzeniu Brandenburczyków zaatakowali Gdańsk, a potem całe Pomorze Gdańskie. Jednak Polacy nie zrezygnowali z tych ziem i przez cały okres istnienia Zakonu Krzyżackiego trwały próby dyplomatyczne i militarne odbicia Pomorza. Sprawa Pomorza stanęła w 1320 roku przed sądem papieskim, który nakazał Krzyżakom opuszczenie zajętych ziem polskich. Ponieważ drogi dyplomatyczne zawiodły, a dopiero co scalone państwo polskie nie było w stanie walczyć z Krzyżakami, Władysław Łokietek znalazł sobie sprzymierzeńców w postaci Litwy. Sprzymierzeńcem Polski był także Karol Robert Węgierski. Zakon w odpowiedzi na sojusze Polski zmusił Księcia Konrada Mazowieckiego do zawarcia paktu obronnego z Krzyżakami.
Oceń postać Władysława Łokietka
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź