Zenek Wójcik to 15-16-letni bohater książki pt. "Ten obcy". Ojciec chłopca był alkoholikiem, który pracował we własnym warsztacie samochodowym. Matka obcego nie żyła. Główny bohater mieszkał we Wrocławiu. Uciekł z domu w poszukiwaniu swojego wuja Antoniego Janicy. W czasie ucieczki zranił boleśnie stopę. Po długiej podróży ręce i twarz obcego przybrały kolor szary, ponieważ nie miał dostępu do wody. Miał ładne, szeroko rozłożone brwi i chude policzki. Ubrany był w zniszczoną, zielona wiatrówkę i ciemne, drelichowe spodnie. Cechowały go skrytość i nieufność spowodowane brakiem miłości ze strony ojca. Przybysz wyróżnił się wielką odwagą, gdy uratował małego chłopca przed śmiercia. Dążył wytrwale do celu, nie zważając na przeciwności losu, takie jak często krwawiąca stopa. Chłopiec również posuwał się do kradzieży, aby zdobyć jedzenie. Ukradł pieniądze przekupce i namówił innych do kradzieży jabłek. Zenon znał się na ptakach i innych zwierzętach. Pomógł Uli oswoić psa Dunaja. Nowi przyjaciele zaakceptowali przybysza, lecz mieli do niego różny stosunek. Julek i Pestka byli pełni podziwu dla obcego. Ula darzyłą go miłościa, zaś Marian w zależności od sytuacji, różnie oceniał obcego, potrafił być nawet krytyczny. Myślę, że chłopak postąpił źle opuszczając ojca w tak trudnej sytuacji, bo przecież może jego tata potrzebował pomocy kochającego syna, aby przełamać barjerę picia alkoholu.
