analiza wiersza pt o dwu nogach Pana Cogito

Wiersz biały, nieregularny mówi o tym, jak Pan Cogito idzie przez świat, „zataczając się lekko”. Różna długość wersów, brak rytmu podkreślają ten niemiarowy krok. Ta droga jest oczywiście alegorią życia. Życie ludzkie jako wędrówka to motyw w literaturze znany od dawna. Zbigniew Herbert wykorzystuje go, ale nadaje mu nowe znaczenie. Droga przez życie jest prozaicznym dreptaniem na dwóch nogach, trochę kulawym. Nie ma tu wielkich zmagań z przeszkodami, ale z nieustanna walka ze swoją słabością.