Sadegh Hedajat (صادق هدایت, inny zapis imienia: Sadeq, ur. 17 lutego 1903 w Teheranie, zm. 4 kwietnia 1951 w Paryżu), perski prozaik, jeden z najważniejszych współczesnych pisarzy urodzonych w Iranie, uważany za odnowiciela tamtejszej literatury. Hedajat urodził się w arystokratycznej rodzinie. Uczęszczał do francuskiej szkoły średniej w Teheranie, a po jej ukończeniu (w 1925) wyjechał na studia do Francji oraz Belgii. Do ojczyzny wrócił po 4 latach. W swojej twórczości udanie łączył wpływy nowoczesnej literatury zachodniej (Kafka, egzystencjalizm) z perską tradycją i mistyką - Hedajat był badaczem historii oraz folkloru Iranu, tłumaczył literaturę z języka pahlawijskiego. Powieść Ślepa sowa (tyt. oryginału بوف کور) jest uznawana za szczytowe osiągnięcie w twórczości pisarza. Pierwszy nakład tej książki ukazał się w 1937 r. nie w Iranie, lecz w Indiach. Akcja tej niewielkiej, onirycznej książeczki rozgrywa się w nieokreślonym miejscu i czasie, wśród oparów opium. Bohater utworu próbuje uciec przed otaczającą go nieciekawą rzeczywistością i własnymi problemami w świat narkotyków, a nawet choroby psychicznej. Hedajat występował przeciw irańskiemu porządkowi społecznemu, duchowieństwu i monarchii. W 1950 ponownie wyjechał do Paryża, gdzie rok później popełnił samobójstwo, odkręcając kurek z gazem w kuchni swojego mieszkania. Pochowany został na cmentarzu Père-Lachaise.
