Np. Kultura ludowa w Wielkopolsce Strój:W stroju kobiecym z kolei zwracano uwagę na niezwykłe bogactwo form i technik nakryć głowy. Tylu różnych czepców, kopek o takim zróżnicowaniu stosowanych haftów i krojów jest trudno spotkać w innych częściach kraju. Mężczyźni:Typowe dla wielkopolskich męskich strojów jest zachowanie pewnych stałych dla danego regionu zestawów odzieży wierzchniej. Przykładowy zestaw odświętny składał się z: sukiennych spodni i jaki, czyli marynarki zapinanej na dwa rzędy metalowych guzików, kaftana bez rękawów, katany lub wołoszki (rodzaj długiego płaszcza) oraz czarnego filcowego kapelusza, który zastąpił używane wcześniej rogatywki i czapki z sukna i baraniej skóry Muzyka::Do najbardziej charakterystycznych i najstarszych znanych instrumentów muzycznych w Wielkopolsce należą z pewnością dudy. Instrumentów tych nie spotyka się w innych regionach kraju, z wyjątkiem Podhala i regionu Żywca. W Wielkopolsce jest najwięcej odmian tego instrumentu: dudy, kozioł i siesienki. Gwara:Jednym z istotnych czynników, które decydują o odmienności regionalnej, jest język, którym posługują się mieszkańcy miast i wiosek. Mowa i jej cechy, takie jak nazewnictwo, intonacja, formy gramatyczne itp. mogą być zupełnie różne i charakterystyczne tylko dla danej okolicy. Wielkopolska również i tym elementem kultury w znaczący sposób różni się od innych części kraju. Także w jej granicach występuje duże zróżnicowanie – inaczej bowiem mówi się w okolicach Wolsztyna i Krotoszyna, inaczej w Poznaniu i Gnieźnie, a jeszcze inaczej w Kaliszu i Turku. Na określenie mowy mieszkańców wsi, a niekiedy także miast używa się nazwy gwara lub dialekt. Kuchnia regionalna:Ślepe ryby,Szare kluchy,Szagówki,Polewka,Parzybroda, Bigos wielkopolski. Region Śląski: Stroje::Strój męski składa się z szaketu, westy (kamizelki), białej koszuli, jedwobki (jedwabnej chustki) lub szlajfki (wstążki), galot (spodni) lub bizoków (spodni prasowanych na kant) oraz szczewików (butów). Na głowie Ślązak nosił hut czyli kapelusz. Strój mężczyzny obecnie nazywa się ancugiem, nazwa ta kojarzona jest głównie z garniturem. Jednak niewielu ludzi pamięta, że w dialekcie śląskim słowo ancug oznacza ogólnie strój męski jak i żeński Śląskie stroje kobiece różnią się w zależności od regionu, a nawet poszczególnych miast i wsi, z jakich pochodzą. Sposoby ubierania wzajemnie przenikały się wraz z przemieszczaniem się ludności w XIX i XX wieku. Mieszkanki Śląska zaczęły także dostosowywać swoje stroje do mody miejskiej, co zmieniło wygląd stroju jeszcze bardziej. Generalnie Ślązaczka mogła ubrać się na trzy sposoby: kiecka, zopaska, kabotek i wierzcheń kiecka, zopaska i jakla kiecka, zopaska, kabotek i merynka (chusta) kuchnia::Ślązakom jako dania regionalnego rolady wraz z kluskami ślaskimi i modrą kapustą Muzyka::Grupami muzycznymi prezentującymi folklor śląski jest Zespół Pieśni i Tańca 'Śląsk', oraz Zespół Pieśni i Tańca "Mały Śląsk" z Radzionkowa. gwara:zespół gwar używanych na Ślonsku. Godają niom wszyscy ślonzocy i bardzo nyiwilko część zagłębioków.
