Prometeusz- to mitologiczny ojciec wszystkich ludzi, nasz troskliwy opiekun i męczennik. Jeden człowiek, który nieraz poświęcał się dla całej ludzkości. Ciężko zapłacił za swą Prometeusz. dobroć- na rozkaz Zeusa został przykuty do skał Kaukazu. Codziennie sęp wyjadał mu wciąż odrastającą wątrobę. Prometeusz stał się więc symbolem człowieka cierpiącego z miłości do ludzi, zbuntowanego przeciwko bogom. To od jego imienia powstało określenie postawy buntu- prometeizmu. Postawę taką realizuje Konrad, poeta z III cz. „Dziadów”, który chce poświęcić się dla ludzi, narodu. Kolejnym przykładem jest podmiot liryczny z hymnu Kasprowicza „Dzień gniewu”, gdzie ukazany jest koniec świata, a Bóg występuje jako karzący sędzia, obojętny na cierpienie. Postać Prometeusza nie jest jednak zawsze pokazywana jako typ bohatera poświęcającego się dla ludzi. Twórcy współcześni ( W. Szymborska, Gustaw Herling, Z. Herbert ) pokazują go jako figurę groteskową.
Pomagaj ludzią w sprawie dobrych rzeczy, choć jest to dla Ciebie zagrożeniem.