Kamil znowu chwalił się w szkole nowymi grami i płytami ulubionego zespołu. Wszyscy zastanawiali się skąd on ma na to kasę, ale najważniejsze, że zaprosił mnie i jeszcze kilku kolegów z klasy na popołudnie i mieliśmy grać w playstation. Kiedy przyszliśmy, Kamil pokazał nam resztę swojej kolekcji. Przecieraliśmy oczy ze zdumienia, to musiało kosztować bardzo dużo, a przecież z kieszonkowego na pewno nie byłoby go na to stać. Przeczuwałam, że coś jest nie tak, ale nikt nie chciał mnie słuchać. Po jakimś czasie Kamil powiedział nam skąd to wszystko ma. Jak się okazało, moje obawy były słuszne - chłopak korzystając z nieuwagi sprzedawczyń pobliskiego sklepu RTV kradł rzeczy, które dało się wynieść pod bluzą. Byłam oburzona jego postępowaniem, ale nie to było najgorsze! Kiedy reszta chłopaków dowiedziała się o kradzieżach Kamila, sporządzili listę gier, które ten miał dla niego wykraść! Musiałam coś zrobić, dlatego opowiedziałam o wszystkim swoim rodzicom. Ci, bez chwili zawahania pojechali poważnie porozmawiać z rodzicami Kamila. Chłopak musiał zwrócić wszystkie skradzione rzeczy, nie obyło się też bez przyjazdu policji do sklepu. Mam nadzieję, że Kamil dostał nauczkę i już nigdy więcej nie zrobi takiego głupstwa! Jak się okazuje - miłe złego początki, ale koniec żałosny.
