opisz postać biblijną judasz

Judasz-- jeden z apostołów, według przekazów czterech ewangelistów wydał Jezusa Chrystusa w ręce Sanhedrynu za trzydzieści srebrników, po czym popełnił samobójstwo. Według Mateusza (Mt 27,5) "Rzuciwszy srebrniki ku przybytkowi oddalił się, potem poszedł i powiesił się". Według Piotra (Dz 1,16) "spadłszy głową na dół, pękł", natomiast według Papiasza "zdrajca tak się roztył, iż nie mógł tam, gdzie łatwo przejeżdżał wóz, przejść nawet z pochyloną głową". Chrześcijanie wierzą, że fakty te zostały przepowiedziane w Starym Testamencie.  Gnostycka sekta ofitów (II wiek) czciła Judasza jako aktywnego uczestnika Bożego planu zbawienia (bez zdrady Judasza nie doszłoby do ukrzyżowania Jezusa, a co za tym idzie nie byłoby Zmartwychwstania). W Wielkanoc roku 2006 wydano tłumaczenie odnalezionej w 1978 r. w Egipcie koptyjskiej kopii gnostyckiego apokryfu nazwanego Ewangelią Judasza, według którego Jezus poprosił Judasza, aby go wydał, co oznaczałoby, że Judasz nie był zdrajcą, lecz wykonawcą woli Chrystusa. Przy podawaniu tej informacji pomija się jednak często fakt, że w apokryfie argumentem Jezusa za zdradą było nie zbawienie ludzkości, lecz uwolnienie jego samego od cielesnej powłoki.

Judasz Iskariota (grecka forma imienia Juda) o przydomku Iskariota (hebr. אש קרת - mąż z Kariotu) - jeden z apostołów, według przekazów czterech ewangelistów wydał Jezusa Chrystusa w ręce Sanhedrynu za trzydzieści srebrników, po czym popełnił samobójstwo. Według Mateusza (Mt 27,5) "Rzuciwszy srebrniki ku przybytkowi oddalił się, potem poszedł i powiesił się". Według Piotra (Dz 1,16) "spadłszy głową na dół, pękł", natomiast według Papiasza "zdrajca tak się roztył, iż nie mógł tam, gdzie łatwo przejeżdżał wóz, przejść nawet z pochyloną głową". Chrześcijanie wierzą, że fakty te zostały przepowiedziane w Starym Testamencie (zob. Mt 27,3-10; 13,18-19; Dz 1,15-20).