UZALEŻNIENIE OD TELEWIZJI Należy zwrócić uwagę na powszechne uzależnienie od telewizji. Jest to bardzo ważny środek przekazu informacji, może uczyć, bawić, pomagać i radzić. Nie wymaga od odbiorcy nakładu pracy, często też myślenia i dlatego łatwo się od niego uzależnić. Zasiadamy w wygodnym i poddajemy się atakującym nas obrazom, często nie myśląc i nie analizując oglądanych treści. Te treści mogą być bardzo różne i można nimi manipulować. Inaczej jest z lekturą. Czytelnik sam określa tempo, może wrócić do przeczytanych ju fragmentów i je przemyśleć. Czytając kształtuje się i ćwiczy wyobraźnię. Telewizja epatuje nas obrazami i odziera nas z wyobraźni ( młodzież często używa określenia “ upupia”). Często telewizor staje się niańką domową a pilot, czyli CDD staje się “centrum dowodzenia domowego”. Nie ma czasu na rozmowę z członkami rodziny, bo właśnie “leci” program w telewizji. Gości te często przyjmuje się przy włączonym telewizorze. Wiele osób nie potrafi zasnąć bez telewizora. Innym rodzajem uzależnienia od mass mediów jest “ uzależnienie” od przekazywanych treści: od promowanego tam stylu życia, kultury, postaw. Według bada przeprowadzonych w Stanach Zjednoczonych amerykańskie dziecko ogląda około 300 aktów przemocy i agresji dziennie. Telewizja ma duży wpływ na kształtowanie postaw dzieci i młodzieży, tym bardziej że często nikt z nimi nie rozmawia na temat oglądanych programów, nie uczy dokonywania wyboru programów. Telewizja bez przerwy emituje reklamy. Badania wpływu reklam na dzieci wykazały, że np. obejrzenie reklamy zabawek powoduje, że dziecko wybiera na towarzyszy zabawy te dzieci, które taką zabawkę posiadają. Wiele dzieci odczuwa rozczarowanie z otrzymanych prezentów, czy zakupów, bo nie były one reklamowane, nie mają odpowiedniej marki.
