budowa wspolczesnego teatru

W teatrze XX wieku dominuje realizm i spektakularyzm wyrażający się np. w romantycznej widowiskowości, w sensacyjnych wydarzeniach z „prawdziwego życia” i w historycznej pompie. Jeśli ma się stosować dekoracje trójwymiarowe, to dokonywanie związanych z tym stwarza wiele zamieszania i przedłuża czas trwania sztuki. W Ameryce Steele Mac Kaye uzyskał w 1879 r. patent na „scenę podwójną”. Z czasem budowano także obrotowe sceny np. w Monachium w 1896 r. Wszystko co pozostało z łuku prosceniowego, sprowadza się tu do szerokiej prostokątnej ramy. Widzowie i aktorzy są znowu połączeni. Coraz to nowsze prądy w sztuce miały wpływ na wystrój sceny. Kubizm kazał kłaść nacisk na płaszczyzny. Włoski futuryzm popierał proste zmasowane formy. Kierunki prowadzące do późniejszego surrealizmu wysuwały użycie symboli.