Dlaczego do otrzymania wodorotlenku miedzi(II) używamy chlorku miedzi(II) a nie węglanu miedzi(II).?

Do otrzymywania wodorotlenku miedzi (II) wykorzystuje się chlorek miedzi (II) ponieważ jest to substancja (sól) dobrze rozpuszczalna w roztworach wodnych, sól mocnego kwasu, natomiast węglan miedzi ,jest jest ciałem stałym,nierozpuszczalnym, solą słabego kwasu. Wodorotlenek miedzi II możemy uzyskać  w jednej z reakcji otrzymywania  soli jako drugi produkt tej reakcji:   Sól I + wodorotlenek I ⇒ sól II + wodorotlenek II   W tym przypadku,obydwa substraty wzięte do reakcji,muszą być substancjami rozpuszczalnymi, reaktywnymi. Węglan miedzi (II) nie nadaje się do tej reakcji, w przeciwieństwie do chlorku miedzi.  

Ponieważ, aby otrzymać trudnorozpuszczalny wodorotlenek miedzi(II) musimy użyć dobrzerozpuszczalnego wodorotlenku i dobrzerozpuszczalnej soli, którą jest np. chlorek miedzi(II). Węglan miedzi(II) jest nierozpuszczalny w wodzie, więc nie może być użyty do reakcji.  

Dlaczego do otrzymania wodorotlenku miedzi(II) używamy chlorku miedzi(II) a nie węglanu miedzi(II).?

Dlaczego do otrzymania wodorotlenku miedzi(II) używamy chlorku miedzi(II) a nie węglanu miedzi(II).?...