Wymień wszystkich znanych kompozytorów Baroku i Renesansu oraz wszystkie formy muzyczne renesansu.

Renesans:   Josquin des Prés (ok. 1440 - 1521) John Dunstable (między 1380 a 1390 - 1453) Domenico da Piacenza (ok. 1390 - ok. 1470) Gilles Binchois (ok. 1400 - 1460) Guillaume Dufay (ok. 1400 - 1474) Johannes Brassart (ok. 1405 - ok. 1450) Conrad Paumann (1409-1473) Alexander Agricola (ok. 1446 - 1506) Jacob Obrecht (ok. 1450-1505) Loyset Compère (ok. 1450-1518) Pierre de la Rue (ok. 1460-1518) Richard Davy (ok. 1467 - ok. 1516) Noël Bauldewijn (ok. 1480-1529) Clément Jannequin (ok. 1480 - ok. 1560) Adrian Willaert (ur. ok. 1480-1490, zm. 1562) Johann Walter (1490-1570) Adrianus Petit Coclico (1499 lub 1500 - po 1562) Nicolas Gombert (ok. 1500 - ok. 1556) Antonio de Cabezón (1500 lub 1510 - 1566) Jakob Arcadelt (ok. 1500 - 1568) Clemens non Papa (ok. 1510 - po 1555) Giovanni Animuccia (ok. 1514 - 1571) Wacław z Szamotuł (ok. 1524 - ok. 1560) Ludwig Daser (ok. 1525 - 1589) Giovanni da Palestrina (ok. 1525-1594) Orlando di Lasso (ok. 1532-1594) Mikołaj Gomółka (ok. 1535 - po 1591) William Byrd (1543-1623) Orazio Vecchi (1550-1605) Tomás Luis de Victoria (ok. 1550-1611) Luca Marenzio (1553-1599) Jan Brant (1554-1602) Giovanni Gabrieli (ok. 1555-1612) Wojciech Długoraj (1557 lub 1558 - po 1619) Carlo Gesualdo (ok. 1560-1613) (1430 - 1500) Etap początkowy, w którym, mimo widocznego jeszcze wpływowi muzyki średniowiecza, zauważalne są już nowe tendencje w muzyce; początek epoki uwarunkowany pojawieniem się kompozytorów szkoły flamandzkiej oraz powstaniem techniki fauxbourdonowej. (1500 - 1600) Rozkwit muzyczny renesansu, w którym powstają nowe formy muzyczne   Barok: Josquin des Prés (ok. 1440 - 1521) John Dunstable (między 1380 a 1390 - 1453) Domenico da Piacenza (ok. 1390 - ok. 1470) Gilles Binchois (ok. 1400 - 1460) Guillaume Dufay (ok. 1400 - 1474) Johannes Brassart (ok. 1405 - ok. 1450) Conrad Paumann (1409-1473) Alexander Agricola (ok. 1446 - 1506) Jacob Obrecht (ok. 1450-1505) Loyset Compère (ok. 1450-1518) Pierre de la Rue (ok. 1460-1518) Richard Davy (ok. 1467 - ok. 1516) Noël Bauldewijn (ok. 1480-1529) Clément Jannequin (ok. 1480 - ok. 1560) Adrian Willaert (ur. ok. 1480-1490, zm. 1562) Johann Walter (1490-1570) Adrianus Petit Coclico (1499 lub 1500 - po 1562) Nicolas Gombert (ok. 1500 - ok. 1556) Antonio de Cabezón (1500 lub 1510 - 1566) Jakob Arcadelt (ok. 1500 - 1568) Clemens non Papa (ok. 1510 - po 1555) Giovanni Animuccia (ok. 1514 - 1571) Wacław z Szamotuł (ok. 1524 - ok. 1560) Ludwig Daser (ok. 1525 - 1589) Giovanni da Palestrina (ok. 1525-1594) Orlando di Lasso (ok. 1532-1594) Mikołaj Gomółka (ok. 1535 - po 1591) William Byrd (1543-1623) Orazio Vecchi (1550-1605) Tomás Luis de Victoria (ok. 1550-1611) Luca Marenzio (1553-1599) Jan Brant (1554-1602) Giovanni Gabrieli (ok. 1555-1612) Wojciech Długoraj (1557 lub 1558 - po 1619) Carlo Gesualdo (ok. 1560-1613) Muzyka barokowa – muzyka epoki, której początek w historii muzyki wyznacza data skomponowania w roku 1597 przez Jacopo Periego pierwszej opery zatytułowanej Dafne, a koniec – połowa XVIII w., kiedy to powstawały kompozycje ostatnich twórców baroku, między innymi: Antonio Vivaldi, Johann Sebastian Bach (jego śmierć w 1750 r. uważa się za symboliczną datę zakończenia tego okresu), Georg Friedrich Händel, Jean-Philippe Rameau czy Domenico Scarlatti. Szczególną rolę odgrywały w tym czasie Włochy, gdzie narodziły się dwa podstawowe style kompozytorskie XVII wieku: stile antico – styl dawny, bazujący na polifonii renesansowej stile nuovo – styl nowy, mający związek z monodią akompaniowaną i techniką koncertującą.