Napiszę charakterystykę Antygony .   Mam na jutro więc proszęo szybką i dokładnąodpowiedz.

Antygona jest tytułową bohaterką dramatu Sofoklesa. Antygona była ,młoda, w życiu nic jeszcze nie zaznała. Była córką Edypa i Jokasty. Do jej bliższej rodziny należeli także : siostra Ismena oraz dwóch braci : Polinejkes oraz Eteokles. Bohaterka wywodziła się z rodu, nad którym od dawna ciążyło fatum - z rodu Labdakaidów. Główna bohaterka  pozostawała wierna prawom bożym, a nie ludzkim. Gdy Kreon, jej wuj i władca Teb, zakazał pochowania Polinejkesa, Antygona miała za nic jego zakaz i zdecydowała, że pochowa brata zgodnie z prawami Boskimi. To wydarzenie pokazuje, że Antygona była osobą wierzącą, uczciwą i kochającą brata. Dziewczyna była także konsekwentna w wykonywaniu swoich planów i niezmiernie odważna   mysle ze pomoglam ;)

Antygona jest córką króla Edypa.. To również siostra Polinejkesa, Eteoklesa i Ismeny oraz narzyczoną Hajmona przyszłego króla Teb. Charakteryzuje ją niespotykane oddanie rodzinie . Jako kochająca córka opiekowała się ociemniałym ojcem aż do jego śmierci. Bohaterka tragedii bardzo kocha swoją siostrę, lecz jest wobec niej szorstka i odpychająca, nie rozumie jej wahań i strachu. Najważniejszą dla niej rzeczą jest miłość do brata Polinejka i Ismeny i postanowienie pogrzebanio go jak człowieka a nie jak zdrajcę. Córa Edypa jest nieugięta i stanowcza wobec swojego postanowienia. Z wielką odwagą udaje się do zwłok brata by dopełnić obrządków pogrzebowych. Dla niej zakaz Kreona jest niczym gdyż "ona nie ma nad moimi prawa". Schwytana na gorącym uczynku i postawiona przed oblicze Kreona zachowuje godność i dumę. Nie wypiera się swego czynu i nie tłumaczy się. Spytana jak śmiała sprzeciwić się woli króla odpowiedziała wyniośle: "Nie Zeus przecież obwieścił to prawo, Ni wola Diki, podziemnych bóstw siostry, Taką ród ludzki związała ustawą. A mniemałam, by ukazać twój ostry, Tyle miał wagi i siły w człowieku, Aby mógł łamać święte prawa boże, które są wieczne i trwają od wieku, że ich początku nikt zbadać nie może". W sposób ostry, jasno i dobitnie wygłasza swoje racje. Przyznając się do popełnionego czynu z dumą "Jam to spełniła zaprzeczać nie myślę";. Prowadzona na stracenie żałuje życia i świata. Skarży się, bo niezaznała miłości, cierpi z powodu nieszczęść, które spadły na jej rodzinę, lecz do końca jest przekonana o słuszności swojego postępowania. Antygona jest postacią nie na ludzką miarę. Bardzo podziwiam i z szacunkiem podchodzę do takiej postawy. Jako jednostka sprzeciwiła się władzy podejmując się pochówku brata. Ale odniosła zwycięstwo, gdyż po śmierci Kreon uznał wyższość jej racji