Fioletowy-Adwent,Post.(Żałoba) Biały - Okres Bożo narodzeniowy i okres Wielkanocny(czystość) Zielony- Msze codzienne.(sprawiedliwość) Czerony- Niedziele (miłość i krew)
alba (łac. linea) - długa płócienna szata, spadająca duchownemu aż do kostek, wywodząca się z rzymskiej tuniki, humerał (łac. humerum, amictum) - płócienna podłużna chusta, którą kapłan okrywa szyję i ramiona, a tasiemkami przywiązuje końce do tułowia, ornat (łac. casula, planeta)- używany jest wyłącznie przy sprawowaniu mszy św. Powstał z rzymskiego wierzchniego płaszcza, zw. paenulą, stuła (łac. stola, orarium) - długa, szeroka taśma, która powstała z szala naramiennego. Jest oznaką stopnia w kapłaństwie: biskupi noszą ją zwieszającą się z obu ramion, kapłani skrzyżowaną na piersi, diakoni przewieszoną z lewego ramienia, przez piersi i plecy, pasek (łac. cingulum) - służący do przytrzymywania i przepasania alby, kapa (łac. cappa) - stanowiąca szerokie okrycie, które duchowny zarzucał na ramiona i spinał na piersiach. Używano jej podczas różnych nabożeństw i pogrzebów, komża (łac. superpelliceum)- skrócona alba o szerokich rękawach. Najpierw używana w chórze, czyli podczas liturgii godzin, a od XIV w. także do tych wszystkich funkcji liturgicznych, dla których alba nie była wyraźnie przepisana. Symbolika komży jest ta sama, co alby, którą zastępuje).