coś o słynnych artystach renesansu

Rafael, właściwie Raffaello Santi (1483-1520), włoski malarz i architekt. Czołowy przedstawiciel dojrzałego renesansu zarówno w malarstwie, jak i w architekturze. Urodzony w Urbino, do 1502 uczył się malarstwa w Perugii u P. Perugina, pod koniec 1504 przeniósł się do Florencji - tam poznał dzieła L. da Vinci, które wywarły na niego olbrzymi wpływ. Rafael doskonalił swój warsztat malarski tworząc słynne Madonny (1500-1504). 1514-1516 sporządził siedem kartonów-wzorów do arrasów watykańskich przeznaczonych do zawieszenia w dolnej strefie kaplicy Sykstyńskiej.   Reni Guido (1575-1642), malarz włoski, przedstawiciel szkoły bolońskiej wczesnego baroku, eklektyk. Działał głównie w Rzymie i Bolonii. Zdobył popularność dzięki wielkiej sprawności technicznej prezentowanej w licznych płótnach o tematyce religijnej, przepojonej duchem kontrreformacji, o narracji utrzymanej niekiedy w tonie melodramatycznym. Jako eklektyk nawiązywał do Rafaela i jego uczniów, co uwidoczniło się w statycznym i chłodnym, a uważanym za główne dzieło Reniego plafonie Aurora z Palazzo Rospigliosi w Rzymie (1613-1614). Z innych prac Reniego wymienić należy freski w dwóch kaplicach obok rzymskiego kościoła San Gregorio Magno (1608-1609), wśród obrazów sztalugowych wyróżnia się Rzeź niewiniątek (1612).