W kilku zdaniach przedstaw Karola Wielkiego

król Franków i Longobardów, od 25 grudnia 800 roku cesarz Imperium Rzymskiego. Wnuk Karola Młota. Karol Wielki był synem Pepina Krótkiego z dynastii Karolingów i Bertrady z Laon – córki Heriberta, hrabiego Laon. Swój przydomek zawdzięczał nie tylko dokonaniom dyplomatycznym i militarnym, ale i posturze – przeprowadzone w 1861 roku pomiary szkieletu władcy wykazały, iż miał on 192 cm wzrostu. Karol został ogłoszony królem w Noyon w dniu 9 listopada 768 roku.

Karol Wielki- dynastia Karolingów. Od 768 roku był królem a od 800 roku cesarzem.Już jemu współcześni w uznaniu jego zasług nadali mu przydomek Wielkiego, zaś w językach słowiańskich jego imię stało się synonimem godności królewskiej. Jego rozumienie władzy królewskiej i powinności władcy w stosunku do kościoła sprawiły znaczne zacieśnienie więzów łączących państwo i Kościół. Karol Wielki za swój obowiązek uważał walkę z poganami i niewiernymi, a także umacnianie wiary chrześcijańskiej.