Wypisz kilka średniowiecznych obyczajów rycerskich.

Obyczaje rycerskie: 1. Ślubowanie-rycerz wybierał damę swojego serca i ślubował jej wierną służbę. Dama ta niekoniecznie musiała w przyszłości zostać jego żona, zdarzały się przypadki, że rycerz składał ślubowanie przed małżonką swego władcy albo innego ważnego rycerza 2. Pojedynki- kiedy panował pokój, pojedynki i turnieje były jedynym sposobem na wykazanie się przez rycerza umiejętnościami i walecznością. Pojedynki były też szansą na wzbogacenie się, ponieważ często zwycięzca zabierał od pokonanego jego własność- konia, zbroję, łupy wojenne. 3. Ułaskawienie skazanego- Jeśli skazańcowi panna zarzuciła na głowę białą chustę(nałęczkę) i wyrzekła słowa: ”Mój ci on!”, wówczas oznaczało to, że chce za niego wyjść za mąż i swoją niewinnością(panny były przecież dziewicami) ręczy za ukochanego. 4. Zakaz opuszczania miejsca pojedynku bezpośrednio po walce- Każdy rycerz po wygranym pojedynku miał nakaz zostać na miejscu walki. Ten obyczaj zawarty był w niepisanym kodeksie rycerskim. 5. Służba w obronie wiary, ojczyzny, króla, unikanie niesłusznej wojny 6. Ochrona sierot i nienaruszalność ich mienia - W kodeksie rycerskim znajduje się także zakaz atakowania sierot oraz ochrona ich, a także ich mienia  

Pojedynki - w czasie pokoju pojedynek był jedynym sposobem pokazania przez rycerza jego umiejetności, oraz szansą na wzbogacenie się ponieważ cząsto zwycięzca zabierał łupy pokonanego (konia, zbroję i jego łupy wojenne).   Ślubowanie - rycerz wybierał sobie damę swego serca, której ślubował wierną służbę. Dama ta przeważnie zostawała jego żoną , chociaż nie zawsze. Czasami rycerz ślubował żonie swojego władcy lub innego ważnego rycerza.   Ułaskawienie skazanego - panna zarzucała chustę na głowę skazańca i wołała "Mój ci On" co oznaczało że swoją niewinnością ręczy za ukochanego.   Służba w obronie wiary, ojczyzny i króla oraz unikanie niepotrzebnej wojny   Wjazd do miasta w pełnym rynsztunku do miasta co oznaczało pełną gotowośc do walki oraz można było ocenić zamożność rycerza.   Nie wolno było opuścić miejsca walki zaraz po bitwie. Był to niepisany kodeks ryrerski