jakie zainteresowania mieli chłopcy z powieści kamienie na szaniec..?

Ta trójka bohaterów to młodzi dwudziestoletni chłopcy, którzy znali się od małego. Zainteresowania skierowały ich do harcerstwa, a czas wojenny skupił ich w konspiracyjnej organizacji "Wawer". Każdy z nich miał inny temperament i usposobienie, ale to im nie przeszkadzało. Wprost przeciwnie, świetnie się dopełniali. W Alku imponuje mi jego pogoda ducha, szczerość i wytrwałość. W Zośce cenię sobie jego umiejętność dowodzenia ludźmi i niezwykłą skromność, którą umiał sobie wszystkich zjednać. Rudego podziwiam za wiele różnych talentów, które sam chciałbym mieć, między innymi to, że był bardzo dobrym matematykiem, lubił filozoficzne rozmyślanie i kochał czytać książki. Chłopcy wobec siebie stosowali zasadę "jeden za wszystkich, wszyscy za jednego". Ponieważ sam jestem patriotą i kocham ojczyznę tak, jak oni, imponują mi bardzo ich czyny. Każdy z nich musiał dość wcześnie pokazać na co go stać. W działaniach dywersyjnych Małego Sabotażu, Szarych Szeregów, wykazywali swój spryt i odwagę. Starali się jak najbardziej uprzykrzyć życie Niemcom rwąc flagi faszystowskie i wieszając polskie, tłukąc szyby kolaborantom, czy też gazować sale kinowe. Wymyślali różne sposoby, żeby ośmieszyć i zastraszyć okupanta wypisując powiedzenia marszałka Piłsudskiego na murach, zdejmując niemiecką tablicę z pomnika Mikołaja Kopernika albo rysując żółwie na murach fabryk. Za wszystkie te czyny w tamtych czasach groziła śmierć na Pawiaku, z czego chłopcy zdawali sobie sprawę. Przyjaźń ich była wtedy, gdy Rudy został złapany przez Niemców. Alek i Zośka pokazali wtedy ile jest warta ich znajomość z Rudym. Odbili go z rąk gestapowców w słynnej akcji pod Arsenałem. Alek po bitwie o Rudego, wskutek odniesionych ran, stracił życie. Niestety, Rudy mimo udanej akcji również zmarł. Zośka popadł w depresję, co nie przeszkodziło mu jednak dalej w walce z Niemcami.