Układ mięśniowo kostny budowa i funkcje.Wpływ aktywności ruchowej na prawidłowe funkcjonowanie

Aparat ruchu Ruch to najłatwiej dostrzegalny przejaw życia. Realizowany jest on dzięki obecności narządów tworzących układ ruchu. Należą do niego: - układ czynny, który stanowią mięśnie szkieletowe - układ bierny, który tworzą kości i ich połączenia. Można go podzielić na: * szkielet osiowy: czaszka, kręgosłup i klatka piersiowa * szkielet kończyn: kończyny dolne i górne * szkielet obręczy: obręcz barkowa i miedniczna. Główne funkcje szkieletu: - dźwiganie ciężaru całego ciała - nadawanie organizmowi kształtu - ochrona narządów wewnętrznych - magazynowanie substancji mineralnych - wytwarzanie komórek krwi Budowa szkieletu Czaszka Chroni przed uszkodzeniem mózg i inne wrażliwe narządy głowy. Jej kości są ze sobą połączone za pomocą szwów. Taki rodzaj połączeń sprawia, że czaszka tworzy zwartą, mocną konstrukcję. Po trzydziestym roku życia szwy zanikają, a kości czaszki zrastają się. U dzieci występują natomiast połączenia częściowo ruchome zwane ciemiączkami. Ułatwia to przechodzenie główki dziecka przez kanał miednicy podczas porodu oraz szybki wzrost czaszki w pierwszych miesiącach życia dziecka. Tylna i górna część czaszki to mózgoczaszka. Składa się ona z płaskich kości o dużej powierzchni, które ochraniają mózg. Przednia i dolna część czaszki to trzewioczaszka. Ochrania ona początkowe odcinki układu oddechowego i pokarmowego, a także oczy. Jest miejscem przyczepu mięśni umożliwiających żucie i połykanie. Kręgosłup Składa się z 33 lub 34 kości, zwanych kręgami. Mogą one nieznacznie zmieniać swoje położenie, ponieważ są połączone chrząstkozrostami. Kręgi tworzą pięć odcinków: szyjny, piersiowy, lędźwiowy, krzyżowy i ogonowy. Z kręgosłupem łączą się obręcze kończyn, czaszka i żebra. Ma on swoje naturalne krzywizny: lordozy (wygięcia do przodu) i kifozy (wygięcia do tyłu). Lordozy występują na odcinku szyjnym i lędźwiowym, zaś kifozy na piersiowym i krzyżowym. Klatka piersiowa: Klatka piersiowa ochrania serce i płuca. Składają się na nią: odcinek piersiowy kręgosłupa, 12 par żeber oraz mostek. Wszystkie te elementy tworzą mocną, sprężystą konstrukcję. Długie i mocno wygięte żebra na dają klatce piersiowej kształt. Mostek i żebra mogą zmieniać położenie względem siebie. Tym samym zmienia się wielkość klatki piersiowej, co umożliwia wykonywanie wdechów i wydechów. Kończyny górne i obręcz barkowa Kończyna górna składa się z kilku odcinków. Do kości ramiennej, tworzącej ramię, przylegają dwie kości przedramienia - łokciowa i promieniowa. Leżą one obok siebie i łączą się ze sobą ruchomo. Do przedramienia przylega ręka. Pierwszy jej odcinek to nadgarstek, zbudowany z ośmiu kości krótkich. Łączą się z nim kości śródręcza do których przylegają kości palców czyli paliczki. Kończyny górne łączy z kręgosłupem obręcz barkowa, która składa się z dwóch łopatek i dwóch obojczyków. Łopatki są płaskie, mają kształt trójkąta i przylegają do górnych par żeber. Z kolei obojczyki są długie i wygięte. Leżą tuż nad klatką piersiową i są połączone z mostkiem. Kończyny dolne i obręcz miedniczna Pierwszy odcinek każdej kończyny dolnej to udo, w którym mieści się kość udowa. Niżej znajdują się dwie leżące blisko siebie kości podudzia: strzaukowa i piszzelowa. Połączenie kości uda i podudzia, czyli kolano, jest chronione przez płaską kość - rzepkę. Uszkodzenie kolana uniemożliwiłoby nam chodzenie. Kości podudzia łączą się ze stopą. Składa się ona z kości stępu, kości śródstopia i paliczków. Kości wchodzące w skład stopy tworzą elastyczne sklepienie odkształcające się podczas chodzenia. W ten sposób niweluje zmiany obciążenia, powstające w czasie ruchu. Kończyny dolne łączą się z kręgosłupem za pośrednictwem obręczy miednicznej. W jej skład wchodzą dwie kości miedniczne połączone z kością krzyżową. Każda kość miedniczna składa się z trzech zrośniętych ze sobą kości: biodrowej, łonowej i kuszlowej. Obręcz miedniczna musi być solidnym oparciem dla kończyn dolnych, ponieważ dźwigają one ciężar ciała. Dlatego kości miedniczne i krzyżowa są zrośnięte. Wspólnie stanowią zwarty twór, tak zwaną miednicę. Funkcje mięśni szkieletowych Głowy: poruszają oczami, językiem i żuchwą, odpowiadają za mimikę Szyi: pozwalają na obracanie i pochylanie głowy Grzbietu: pracują podczas obracania ramion oraz ruchów łopatek i żeber, umożliwiają zachowanie pionowej postawy ciała Klatki piersiowej: uczestniczą w ruchach oddechowych i poruszaniu rękami Brzucha: pracują podczas ruchów oddechowych, pomagają zachować pionową postawę ciała Kończyny górnej: zginają i prostują kończynę, umożliwiają obracanie przedramienia oraz ruchy nadgarstka i ręki Kończyny dolnej: zginają i prostują kończynę, poruszają stopą Budowa mięśnia szkieletowego Mięsień szkieletowy składa się z kurczliwych komórek, tworzących brzusiec. Na jego końcach znajdują się ścięgna - mocne, niekurczliwe twory, które przymocowują go do kości. Gdy brzusiec kurczy się, ścięgna pociągają za sobą kości. Niektóre mięśnie mają dwa brzuśce - są to mięśnie dwugłowe. W organizmie człowieka znajdują się też mięśnie trójgłowe i czworogłowe. Jak pracują mięśnie? Mięsień, kurcząc się może powodować ruch kończyny tylko w jednym kierunku. Jednak, gdy zegniemy rękę, możemy ją również wyprostować. Dzieje się tak, ponieważ mięśnie pracują w parach. Jeden z nich (zginacz) powoduje zgięcie kończyny, a drugi umożliwia jej wyprostowanie. Mięśnie, które działają w ten sposób, nazywane są antagonistycznymi. W organizmie człowieka są też mięśnie synergistyczne - takie, które współdziałają w wykonaniu jednego ruchu w tym samym kierunku. Znaczenie ćwiczeń fizycznych dla zdrowia Udowodniono, że ludzie aktywni fizycznie żyją dłużej. Korzyści wynikające z racjonalnej aktywności fizycznej mogą być doraźne lub długotrwałe - poprawiają samopoczucie i ogólny stan zdrowia. Bardzo ważna jest jednak systematyczność, gdyż nieregularne ćwiczenia nie dają korzyści. Ćwiczenia fizyczne zwiększają sprawność mięśni. Znoszą lub zmniejszają bóle kręgosłupa i zapobiegają wadom postawy. Przeciwdziałają otyłości, a tym samym zmniejszają ryzyko wystąpienia chorób uwarunkowanych otyłością (np. miażdżycy, cukrzycy). Poprawiają wydolność serca. Ćwiczenia fizyczne zmniejszają ryzyko wystąpienia chorób nowotworowych. Wzmaniają kości i ułatwiają zasypianie, a także łagodzą stres. To tyle. Mam nadzieję, że pomogłam :)