Podstawowe przyczyny niskiej efektywności gospodarki centralnie planowanej Gospodarka planowana jest to model zarządzania gospodarką, w którym jedynym lub dominującym regulatorem produkcji jest system wzajemnie powiązanych planów gospodarczych zawierających podejmowane na szczeblu centralnym bieżące i przyszłościowe decyzje gospodarcze. System gospodarki centralnie planowanej stwarzał początkowo warunki do szybkiego uprzemysłowienia kraju, lecz ograniczał swobody obywatelskie i nie odpowiadał społeczeństwu. Gospodarka planowana eliminuje oddziaływanie rynku na procesy gospodarcze i dokonywany jest na nim obrót tylko dobrami konsumpcyjnymi sterowanymi przez państwo, które decyduje o ich podaży, cenach, i popycie. Szybko okazało się, że rozwój przemysłowy kraju prowadzony był kosztem narodowych interesów i aspiracji konsumpcyjnych społeczeństwa oraz zanieczyszczenia naturalnego środowiska człowieka. Cechy gospodarki planowej: 1. Centralizacja zarządzania gospodarką i planowania. 2. Nakazowo-rozdzielczy charakter systemu. 3. Eny były kształtowane administracyjnie. 4. Centralizacja uprawnień do tworzenia i reorganizacji jednostek gospodarczych. 5. Niemal całkowity brak konkurencji między jednostkami gospodarczymi. 6. Brak działających na zasadach komercyjnych instytucji finansowych. 7. Duży stopień izolacji gospodarki i przedsiębiorstw od procesów i zjawisk dominujących w gospodarce światowej
