Gajusz Juliusz Cezar- jeden z największych polityków, nie tylko swojej epoki, ale wszechczasów. Rzymski wódz, dyktator i pisarz. Sławę przyniosło mu namiestnictwo w Galii, przy pomocy żołnierzy zdobył władzę w Rzymie. Wprowadził wiele reform, jak również kalendarz juliański. 15 marca 44 r.p.n.e ten wielki wódz został zamordowany. Często był ostrzegany przed możliwością zamachu na siebie, ale ufał straży przybocznej. W dniu id marcowych, udał się na ostatnie posiedzenie senatu. Został zamordowany w czasie posiedzeń, według tradycji miał otrzymać 23 ciosy sztyletem, ostatni z ręki Brutusa, którego uważał za przyjaciela. Zamachowcami byli, między innymi, Gajusz Kasjusz Longiniusz, Tiliusz Cymber, Publiusz Serwiliusz Kaska. Spodziewali się oni, że wieść o śmierci Cezara wywoła entuzjazm ludu, a nawet powrót do republiki. Początkowo ludność nie wiedziała, co o zamachu myśleć, jednak już wkrótce wzruszająca mowa pogrzebowa Marka Antoniusza obróciła ich gniew przeciw zamachowcom. Ci ukryli się, ale żaden z nich nie zmarł z przyczyn naturalnych. Syn Gajusza Oktawiusza, byłego pretora i namiestnika Macedonii i Atii Starszej, siostrzenicy Cezara- Oktawian, zdobył poparcie jego wojsk i w krótkim czasie po śmierci polityka objął władzę w państwie.
