Człowiek miał być dobrym opiekunem świata, ale bardzo szybko zaczął patrzeć na świat poprzez swoje potrzeby, pragnienia i oczekiwania. Zapomniał, że wszystko czym się opiekujemy wymaga zainteresowania i troski, ze jeśli chcemy, aby coś nam służyło musimy o to dbać. To tak jak ziemia, która wymaga zasiewów, nawożenia, zabiegów agrotechnicznych, ale która - jeśli ją zaniedbamy - da nam mniej plonów i nie takich jakich oczekujemy, to tak jak nasza rodzina, która - jeśli pamiętamy o niej na codzień - da nam oparcie, zrozumieniei motywację do dalszych wysiłków. A co zrobił człowiek z Darem danym od Boga? Wycinane w sposób bezrozumny lasy, zanieczyszczane powietrze i woda, zbrojenia i wojny wyniszczające narody i środowisko. Czy to jest właściwa opieka nad światem? A co z rodziną, któa powinna stanowić podstawę życia w społeczeństwie? Nie mamy czasu dla bliskich, telewizor i internet zastępują nam w coraz większym stopniu kontakty z bliskimi, pogoń za pieniądzem, agresja i przemoc domowa i w szkole. Jakie będzie nasze społeczeństwo za 10, 20 lat i jak będzie dbał o świat człowiek wychowany w takich warunkach. Chyba zapomnieliśmy o Bogu, albo o tym, że nam powierzył opiekę nad światem, bo człowiek w coraz większym stopniu myśli o sobie, a świat traktuje jak dodatek, czy narzędzie niezbędne dla swoich własnych potrzeb
