Babunia jest taka chudziutka. Babunia siedzi w ogródku. Czepek ma czarny, a chustkę białą. Zimno jej w ręce, nogi ma skostniałe. Marcia i Janek, Janka i Jadwisia są przy babuni łagodni i cisi. Tato głos zniża, donośny i gruby, stąpa na palcach ogromny wuj Kuba. Krzykliwa ciocia Ewcia tylko babci słucha... ...Bo wszyscy się boją... Bo babunia taka krucha. Wiersz Dzieci zachowują się łagodnie i cicho. W ten sposób usiłują pokazac swą miłośc, co wynika z tego, że dzieci u pani Kazimiery są przedstawiane jako rozwrzeszczałe bahorki. Ojciec mówi nisko. Usiłuje robic coś wbrew fizycznym zadatkom. Wuj Kuba chodzi na paluszkach. Usiłuje pokazac się jako delikatne wcielenie Ciocia Ewa słucha, a niby jest krzykliwa...
