Wypisz z wybranych psalmów kilka wersetów o charakterze pokutnym

Psalm 51(w całości): 1 Kierownikowi chóru. Psalm. Dawida, 2  gdy przybył do niego prorok Natan po jego grzechu z Batszebą. 3  Zmiłuj się nade mną, Boże, w swojej łaskawości, w ogromie swego miłosierdzia wymaż moją nieprawość! 4  Obmyj mnie zupełnie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego! 5  Uznaję bowiem moją nieprawość, a grzech mój jest zawsze przede mną. 6  Tylko przeciw Tobie zgrzeszyłem i uczyniłem, co złe jest przed Tobą, tak że się okazujesz sprawiedliwym w swym wyroku i prawym w swoim osądzie. 7  Oto zrodzony jestem w przewinieniu i w grzechu poczęła mnie matka. 8  Oto Ty masz upodobanie w ukrytej prawdzie, naucz mnie tajników mądrości. 9  Pokrop mnie hizopem, a stanę się czysty, obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję. 10  Spraw, bym usłyszał radość i wesele: niech się radują kości, któreś skruszył! 11  Odwróć oblicze swe od moich grzechów i wymaż wszystkie moje przewinienia! 12  Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego! 13  Nie odrzucaj mnie od swego oblicza i nie odbieraj mi świętego ducha swego! 14  Przywróć mi radość z Twojego zbawienia i wzmocnij mnie duchem ochoczym! 15  Chcę nieprawych nauczyć dróg Twoich i nawrócą się do Ciebie grzesznicy. 16  Od krwi uwolnij mnie, Boże, mój Zbawco: niech mój język sławi Twoją sprawiedliwość! 17  Otwórz moje wargi, Panie, a usta moje będą głosić Twoją chwałę. 18  Ty się bowiem nie radujesz ofiarą i nie chcesz całopaleń, choćbym je dawał. 19  Moją ofiarą, Boże, duch skruszony, nie gardzisz, Boże, sercem pokornym i skruszonym. 20  Panie, okaż Syjonowi łaskę w Twej dobroci: odbuduj mury Jeruzalem! 21  Wtedy będą Ci się podobać prawe ofiary, dary i całopalenia, wtedy będą składać cielce na Twoim ołtarzu.   Psalm 35(fragment): 13  A ja, gdy chorowali, wór przywdziewałem, umartwiałem się postem i moja modlitwa wracała do mojego łona, 14  jak po stracie przyjaciela czy brata. Chodziłem jak w żałobie po matce sczerniały i pochylony. 15  Lecz kiedy się chwieję, z radością się zbiegają, przeciwko mnie się schodzą obcy, których nie znałem, szarpią mnie bez przerwy, 16  napastują i szydzą ze mnie, zgrzytając przeciw mnie zębami. 17  Jak długo, Panie, będziesz na to patrzeć? Wyrwij moje życie tym, co ryczą, lwom - moje jedyne dobro!   Psalm 39 (w całości): 1  Kierownikowi chóru, Jedutunowi. Psalm. Dawidowy. 2  Rzekłem: Będę pilnował dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem; nałożę na usta wędzidło, dopóki naprzeciw mnie jest występny. 3  Oniemiałem, zamilkłem pozbawiony szczęścia, lecz moja boleść wzmogła się na nowo. 4  Serce w mym wnętrzu rozgorzało; gdy rozważałem, zapłonął w nim ogień: język mój przemówił. 5  O Panie, mój kres pozwól mi poznać i jaka jest miara dni moich, bym wiedział, jak jestem znikomy. 6  Oto wymierzyłeś moje dni tylko na kilka piędzi, i życie moje jak nicość przed Tobą. Doprawdy, życie wszystkich ludzi jest marnością. 7  Człowiek jak cień przemija, na próżno tyle się niepokoi, gromadzi, lecz nie wie, kto to zabierze. 8  A teraz w czym mam pokładać nadzieję, o Panie? W Tobie jest moja nadzieja. 9  Wybaw mnie od wszelkich moich nieprawości, nie wystawiaj mnie na pośmiewisko głupca! 10  Zamilkłem, ust mych nie otwieram: Ty bowiem to sprawiłeś. 11  Odwróć ode mnie Twe ciosy: ginę pod uderzeniem Twej ręki. 12  Za winę chłoszczesz człowieka karaniem, jak mól obracasz wniwecz to, czego pożąda. Doprawdy, każdy człowiek jest marnością. 13  Usłysz, o Panie, moją modlitwę, i wysłuchaj mego wołania; na moje łzy nie bądź nieczuły, bo gościem jestem u Ciebie, przechodniem - jak wszyscy moi przodkowie. 14  Odwróć oczy ode mnie, niech doznam radości, zanim odejdę i mnie nie będzie.