Adaptacja filmowa książki pt „Opowieść wigilijna” autorstwa Karola Dickensa bardzo mi się podobała. Miejsce akcji filmu to druga połowa XVIII wieku , w Londynie. Ten pełen wydarzeń film posiada wiele baśniowych scen. Został wyreżyserowany on przez Davida Hugha Jonsa , który z pochodzenia jest amerykaninem. Muzykę stworzył się Stepfen Warbeck. Za scenografię i kostiumy odpowiadał Charles Knode. Trzeba przyznać , że z wielkim pietyzmem udało mu się odtworzyć atmosferę ówczesnego Londynu. W rolę głównego bohatera – Ebenezera Scrooga wcielił się Patrick Stewart. Jego gra pozwala nam śledzić przemianę postawy . Zmiana ta nastąpiła po odwiedzinach jego zmarłego przed siedmiu laty wspólnika – Jakuba Marleya. W tą jakże ważną rolę wcielił się Bernard Lloyd. Odwiedziny Ducha Przeszłej Wigilii , Ducha teraźniejszej Wigilii ,i na samym końcu Ducha Przyszłej Wigilii, uświadomiły mu one , że skąpstwo , chciwość oraz złośliwość do niczego dobrego nie prowadzą. Moją uwagę przyciągnęła świetna gra trzeciego ducha mimo , że jest to praktycznie rola niema. Aktor za pomocą gestów umiał pokazać , to co inne duchy wyrażały za pomocą słów. W rolę duchów wcielili się kolejno : Joel Grey, Desmont Barrit oraz Tim Potter. Na uwagę zasługuje fakt , że człowiek przez jedną noc , może stać się z podłego , złośliwego i skąpego człowieka , w miłego i uczynnego dobroczyńcę.
