Naborowski krótkość żywota analiza i interpretacja.   kim jest podmiot liryczny i do kogo mowi

Wiersz składa się z dwunastu wersetów po trzynaście zgłosek w każdym (7+6). Występują rymy parzyste, żeńskie, dokładne, w większości gramatyczne. Niektóre jednostki mają charakter aforystyczny. Liryka-inwokacyjna W wierszu znajdują się również takie środki stylistyczne jak przeżutnie "byt nasz ledwie może / nazwan być czwartą częścią mgnienia", elipsy "wielom matka ich mogiła" oraz inwersje.   Podmiot liryczny w wierszu przyjmuje postawę mędrca,  zwraca się do adresata, którym jest każdy człowiek, jednak rzadko zwraca się do niego w sposób bezpośredni. Przesłaniem utworu jest fakt, iż wszystkich czeka śmierć, ponieważ jest to coś nieuchronnego.  Jednak celem wiersza nie jest uświadomienie oczywistości, ale oddanie dramatyzmu tej sytuacji. Czas został skojarzony z niepewnym kołem Fortuny, co dodatkowo dramatyzuje sytuację człowieka. Wg podmiotu czas to okrutna uśmiercająca bez uprzedzenia machina. W tym utworze są dwa czasy: „koło niehamowane czasu” – czyli czas historii, czas ogólny oraz czas konkretnego człowieka. Żywot ludzki jest tak krótki jak " dzwięk, cień, dym, wiatr,  bysk, głos, punkt" Kończące utwór porównanie ludzkiego życia do „czwartej części mgnienia” również wprowadza wrażenie bezwzględnej nieuchwytności dla ludzkich zmysłów punktu, do którego zostaje sprowadzone zycie.

Daniel Naborowski był to polski poeta barokowy i tłumacz, żyjący w latach 1573-1640. Studiował w Wittenberdzie, w Bazylei,gdzie studiował medycynę, Orleanie, Strasburgu, gdzie uczył się prawa oraz w Padwie, gdzie pobierał nauki u Galileusza. Od 1602 do 1633 był lekarzem i nauczycielem J. Radziwiłła i K. Radziwiłła. Wiele podróżował po Europie. Zwiedził przede wszystkim: Niemcy, Szwajcarię, Włochy, Anglię itp. Był wyznawcą kalwinizmu. Jego najpopularniejsze wiersze to: - Błąd ludzki, - Cnota grund wszystkiemu, - Krótkość żywota, - Malina, - Marność itp.   Podmiot liryczny- osoba mówiąca w liryce, wyrażająca swoje uczucia, myśli i przeżycia. W utworach zwraca się głównie do odbiorcy.