Wisława Szymborska zasługuję na pamięć potomnych. W.Szymborska jest to polska poetka, krytyk literacki , a także tłumaczka literatury francuskiej. Laureatka Nagrody Nobla w 1996r. Napisała wiele dzieł literackich. Debiutowała w Dzienniku Polskim 1945. W zbiorach wierszy Dlatego żyjemy (1952) i Pytania zadawane sobie (1954) zawarła treści polityczno-ideologiczne związane z tamtym okresem, w kolejnych zbiorach: Wołanie do Yeti (1957), Sól (1962), Sto pociech (1967), Wszelki wypadek (1972), Wielka liczba (1976), Ludzie na moście (1986), Koniec i początek (1993) rozwinęła i utrwaliła oryginalną poetykę. 11 III 1998 W. Szymborska otrzymała Honorowe Obywatelstwo Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa. Twórczość Szymborskiej cechuje precyzja słowa, posługiwanie się paradoksem i ironią.Jej twórczość nie ma końca. Nawiązuje kontakt z publicznościa bez pomocy mediów. Jest skromna, elektryzuje czytelników. Szymborska pisze mało. Być może dzięki temu ograniczeniu są one prawie bez wyjątku arcydziełami. Od połowy lat pięćdziesiątych należy do ścisłej czołówki polskich i europejskich poetów. Wszyscy ją znają i podziwiają.
