Człowiek pierwotny
Linia człowiekowatych, inaczej hominidów, oddzieliła się od linii małp człekokształtnych przypuszczalnie 4 - 5 milionów lat temu. Na podstawie dowodów kopalnych możemy nakreślić ogólne kierunki ewolucji człowieka, brak jednak dowodów, by wyciągnąć ostateczne wnioski.
Na podstawie EWOLUCJI pradzieje można podzielić na cztery wielkie epoki:
-starszą epokę kamienną - paleolit - epoka kamienia łupanego (4 mln - 9 tys. p.n.e.),
-młodszą epokę kamienia - neolit - epoka kamienia gładzonego (6-7 tys. - 1850 p.n.e.),
-epokę brązu (1850 - 800 r.p.n.e.),
epokę żelaza (od ok. 800 r.p.n.e.).. W paleolicie pojawiły się pierwsze istoty człekokształtne, tzw. AUSTRALOPITEKI. Miały one ponad metr wzrostu, wyprostowaną postawę i dłonie podobne do ludzkich. Pierwszym hominidem, który odznaczał się tyloma cechami ludzkimi,że można było go zaliczyć do tego samego rodzaju co współczesnego człowieka, był Homo habilis ( człowiek zdolny ). Jego mózgoczaszka, mająca 650 cm3, była bardziej pojemna niż mózgoczaszka australopiteków. Ów pierwszy człowiek pojawił się 1, 9 mln lat temu i przetrwał jako gatunek ponad pół miliona lat. Po etapie australopiteka, a po nim człowieka zręcznego pojawił się HOMO EREKTUS, CZYLI CZŁOWIEK WYPROSTOWANY. Prowadził on osiadły tryb życia, umiał rozniecić ogień, posługiwał się narzędziami kamiennmi, zwanymi PIĘŚCIAKAMI. W rozwoju cywilizacji ogromną rolę odegrał proces komunikacji między ludźmi.człowiek stosował pewne znaki o symbolicznym znaczeniu. Ludzie pierwotni znali również technikę rysunku "pierwszego kroku do znalezienia graficznej formy zapisu myśli i mowy, a więc powstania pisma". Zmiany ewolucyjne, zaczynajace się od najdawniejszych człowiekowatych do współczesnego człowieka, przejawiają się w pewnych właściwościach szkieletu i czaszki. W porównaniu ze szkieletem małp człekokształtnych szkielet człowieka pokazuje wyraźne różnice, które pokazują naszą zdolność do przyjęcia wyprostowanej postawy i poruszania się na dwu nogach. Innym ważnym kierunkiem ewolucji człowieka było powiększenie się rozmiarów mózgu w stosunku do wielkości ciała.
Człowiek wyprostowany był praprzodkiem gatunku HOMO SAPIENS - CZŁOWIEKA ROZUMNEGO. Pozostawił po sobie liczne ślady w dolinie Neandertal w Niemczech, stąd jego nazwa NEANDERTALCZYK. Posługiwał się mową i doskonalił obróbkę narzędzi. oiekował się słabszymi, dokonywał zrłych. Polował na mamuty, co wymagało dyscypliny i organizacji. Człowiek na początku istnienia pień intelektualnego rozwoju pozyskiwał żywność wyłącznie dla potrzeby chwili, aby zabezpieczyć głód. Żywność i jej pozyskanie oprócz naturalnego instynktu rozmnażania było podstawowym zajęciem plemion pierwotnych.
Ostatni etap w rozwoju człowieka to HOMO SAPIENS SAPIENS, CZYLI CZŁOWIEK ROZUMNY WŁAŚCIWY. Człowiek ten rozwinął nowe techniki łowieckie, używał strzał o kamiennych grotach i sieci. Pojawiły się łuki, bumerangi, sierpy, harpuny, prymitywne namioty ze skóry, budowle z błota i z trzciny, pierwsze rzeźby, malowidła i wierzenia religijne.
Z neolitem związane są początki rolnictwa (prymitywana uprawa roli i hodowla zwierząt), doskonalenie narzędzi, wynalazek tkactwa i garncarwstwa, doskonalenie broni, żarna, piece chlebowe oraz przejście na stałe doosiadłego trybu życia. Zmiany te nazwano REWOLUCJĄ NEOLITYCZNĄ.
wygenerowana: 2005-05-27 20:23:47
ze względu na niski stopień rozwoju intelektualnego