Jak dzielimy błędy w języku? Podaj wszystkie i wyjaśnij, na czym polegają.

Błędy w języku: -ortograficzne: błędy popełnione w pisowni wyrazów i wyrażeń. Najczęstsze błędy ortograficzne wiążą się z pisownią łączną lub rozdzielną grup wyrazowych użyciem odpowiedniej litery dla głosek: u, ż, y oraz zastosowaniem wielkich liter; -fonetyczne (artykulacyjne): błędy popełniane w wymowie głosek lub wyrazów, czyli błędy artykulacyjne np. wymawianie piętnaście - zamiast pietnaście, zaczęła - zamiast zaczeła. Niepoprawne akcentowanie: matematyka - zamiast matematyka, powiedzielibyśmy - zamiast powiedzielibyśmy; -słowotwórcze: wymawianie: mogie, nogie, cukerek, kedy - zamiast mogę, nogę, cukierek, kiedy; mówio, drogo - zamiast mówią, drogą; -fleksyjne: błędy popełnione w odmianie wyrazów np. ten pomarańcz - zamiast ta pomarańcza, przyjacielami - zamiast przyjaciółmi, dla pana Jana Turek - zamiast dla pana Jana Turka; -znaczeniowe (semantyczne): błędy polegające na wadliwym zastosowaniu znaczenia wyrazu w danym kontekście; -frazeologiczne: błędy popełniane w budowie fraz, wyrażeń i zwrotów np. snuć perspektywy - zamiast snuć plany. Wystąpiło tu zniekształcenie tradycyjnego związku wyrazowego przez zastąpienie jednego składnika innym bliskoznacznym. Pokonać stosunkiem głosów na wzór pokonać bronią - jest to niewłaściwa analogia do innych związków; -składniowe (syntaktyczne): błędy popełnione w budowie zdań. Należą tu m. in. wykolejenia w zakresie związków: zgody np. pojawiła się dziewczę - zamiast pojawiło się dziewczę, rządu np. śledzić za czym, poszukiwać maszynistkę - zamiast śledzić co, poszukiwać maszynistki przynależności np. wylądować na ziemię - zamiast wylądować na ziemi, przykłady niewłaściwego użycia spójników: nie szedł, a biegł - zamiast nie szedł, ale biegł oraz dość częste wypadki niestosowanego użycia imiesłowowego równoważnika zdania np. Czytając książkę, zgasła mi lampa. - zamiast - Kiedy czytałem książkę, zgasła mi lampa; -stylistyczne: błędy popełnione w doborze środków językowych pod względem ich przydatności do wyrażenia określonej treści myślowej i uczuciowej, np. w doborze słownictwa. Wyrazy: rączka i buzia nie nadają się do rozprawy naukowej. Zwroty: uiścić opłatę czy dokonać zakupu są typowe dla stylu urzędowego, natomiast w potocznej rozmowie nie są stosowane. Z kolei wyrazów charakterystycznych dla języka potocznego takich jak: facet czy forsa nie można użyć w piśmie skierowanym do urzędu; -interpunkcyjne: polegają na niestosownym użyciu lub pominięciu któregokolwiek ze znaków przestankowych. Do najpospolitszych błędów interpunkcyjnych należy niepotrzebne użycie lub pominięcie przecinka;