Najpiękniejsze miejsce według mnie to polana na skraju lasu, w której bywam bardzo często, niezależnie od pory roku. Polana zajmuje nieduży obszar. Jest ogrodzona niskim, porośniętym mchem płotem. Na polanie rosną dzikie drzewa i krzewy: maliny, borówki, leszczyna, miejscami nawet znajduje się kilka młodych śliw. Na środku jest rozłożysta wiśnia, na którą wspinam się ze znajomymi. Z wyższych konarów drzewa można zobaczyć piękny krajobraz, jaki rozciąga się wokół. Polana jest położona na niewielkim wzniesieniu. Aby do niej dojechać trzeba przebyć około pięciuset metrów drogi po wąskiej, kamienistej ścieżce. Moje ulubione miejsce ma wiele zalet, w zależności od pory roku. Wiosną można podziwiać kwitnącą wiśnię, obserwować ptaki i owady zapylające kwiaty. Latem lubię ochłodzić się w pobliskim strumyku, pograć ze znajomymi w siatkówkę, specjalnie do której zrobiliśmy siatkę. Jesienią podziwiam krajobraz, a zimą urządzam spotkania, na których zjeżdżamy wspólnie z pagórka po ścieżce. Miejsce to jest całkowicie opuszczone, więc gdy tylko chcę mieć chwilę dla siebie odwiedzam polanę.
