MITOLOGIA O NARCYZU BYŁ SOBIE MŁODZIENIEC IMIENIEM NARCYZ. WSZYSTKIE NIMFY GO ZNAŁY BO WCIĄŻ PRZESIADYWAŁ W LASACH I GÓRACH. A BYŁ TAK PIĘKNY,ŻE WSZYSTKIE SIĘ W NIM KOCHAŁY. ALE ON NAWET SIĘ NIE OBEJRZAŁ NA ŻADNĄ. KOCHAŁ TYLKO ŁOWY I NIE CHCIAŁ SŁYSZEĆ O INNEJ MIŁOŚCI. GDY JEDNAK RAZ NACHYLIŁ SIĘ NAD STRUMIENIEM BY NAPIĆ SIĘ WODY UJRZAŁ W CZYSTEJ TONI WŁASNE ODBICIE. ZDUMIAŁ SIĘ NAD WŁASNĄ PIĘKNOŚCIĄ I Z OWEGO ZDUMIENIA ZRODZIŁA SIĘ NAJNIEZWYKLEJSZA MIŁOŚĆ. NARCYZ ZAKOCHAŁ SIĘ SAM W SOBIE. O CAŁYM ŚWIECIE ZAPOMNIAŁ WPATRZONY W ZWIERCIADŁO WODNE. W KOŃCU UMARŁ Z PRÓŻNEJ TĘSKNOTY A GDY GO ZŁOŻONO W ZIEMI NA GROBIE WYRÓSŁ KWIAT O BIAŁYCH PŁATKACH I ZŁOTYM SERCU KTÓRY NAZWANO NARCYZEM
