Horacy był Rzymskim poetą lirycznym, którego sentencje życiowe stały się źródłemszczęścia wielu ludzi. Pod opieką Mecenasa (rzymskiego arystokraty) kształcił się w dogodnych warunkach. Jego ojciec nie mógłby mu tego zapewnić, gdyż był tylko wyzwolonym niewolnikiem. Ponieważ nie musiał się troszczyć o dobra materialne całkowicie poświęcił sie twórczości. W pieśni wplatał swoją filozofię życiową. Wyznawał zasadę "eurea mediokritas" - czyli "złotego środka". Polegała ona na wyśrodkowaniu poglądów epikurejczyków i stoików. Horacy potrafił zachować stoicki sposób, kiedy sytuacja wymagała tego od niego, potrafił znosić ciosy i dary losu. Z drugiej jednak strony wyznawał zasadę "carpe diem" - czyli "chwytaj dzień". Polegała ona na tym aby nie planować przyszłości tylko żyć chwilą. Uważał, że czlowiek nie ma decydującej roli w swoim życiu. Że życie człowieka zależy od jego przeznaczenia i woli bogów. Twierdził, że planowanie przyszłości jest bezsensowane, gdyż nie jesteśmy w stanie spełnić tego co sobie założyliśmy. Dlatego należy cieszyć się tym co ma się w danej chwili i tym co w danej chwili się dzieje. Kolejną sentencją poety było "exegi monumentum" - czyli "stawiam sobie pomnik". Chodziło mu o to, że to co napisze przetrwa wojny i na zawsze będzie w świadomości potomych. Stał w ten sposób uczynić siebie nieśmiertelnym, aby nie zapomniano o nim. Uważał także, że bogactwo żadko przynosi szczęścia. Większym źródłem szczęścia jest natomiast życie w zdrowiu, spokoju oraz w zgodzie z własnym sumieniem. Postawę Horacego uważam jako godną do naśladowania, ponieważ nawe ludzie biedni mogą zagościć w pamięci potomnych i przeżyć swoje życie w szczęściu.
Jak osiągnąć szczęście? Przedstaw i porównaj różne programy życiowe Horacego- przewodnika na drodze życia.Rozprawka
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź