Dlaczego Robinson Kruzoe jest powieścią utopijną?

Robinson Crusoe, syn kupca z Hull, ma objąć po ojcu interes rodzinny. Marzy o podróżach morskich, ale ojciec, który stracił już dwóch synów, nie chce na to pozwolić. Niemniej żądza przygód zwycięża i Robinson jako 18-latek w 1651 r. opuszcza rodzinne miasto i płynie do Londynu. Służąc na kolejnych statkach uczy się sztuki żeglarskiej, prowadzi interesy, potem trafia do niewoli mauretańskiej. Po dwóch latach ucieka, zostaje plantatorem w Brazylii, ale podczas wyprawy do Afryki po niewolników statek trafia na huragan i rozbija się u ujścia rzeki Orinoko, a jedyny ocalały, Robinson, znajduje ocalenie na bezludnej wyspie. Spędza tam następne 13 lat. W trudzie zagospodarowuje się tam, urządza lokum, uprawia zboże, oswaja zwierzęta, wytwarza naczynia. Jednak cierpi z powodu samotności. Po latach na jego wyspę trafiają ludożercy, a Robinsonowi udaje się ocalić z ich rąk ofiarę - młodego tubylca. Ocalałego krajowca nazywa Piętaszek (Friday, od dnia tygodnia kiedy go spotkał). Anglik cywilizuje dzikusa, czyniąc go towarzyszem swojej niedoli. Uczy go języka angielskiego i nawraca na chrześcijaństwo. Po latach do wyspy przybija statek, którym kierują zbuntowani marynarze. Robinson pomaga kapitanowi odzyskać panowanie nad statkiem i wreszcie może wrócić wraz z Piętaszkiem do rodzinnej Anglii, gdzie czeka go jeszcze parę przygód oraz małżeństwo. Konotacje historyczne [edytuj] Postać Robinsona Crusoe była wzorowana na prawdziwych losach Aleksandra Selkirka, szkockiego żeglarza, który w latach 1704-1709 spędził cztery lata na wyspie Más a Tierra (obecnie wyspa Robinson Crusoe), u wybrzeży Chile. Defoe mógł także czerpać z powieści Hayy ibn Yaqdhan arabskiego pisarza Ibn Tufaila, która była przetłumaczona na łacinę w 1671, a angielski w 1686. Robinson w kulturze [edytuj] Książka cieszyła się olbrzymią popularnością na całym świecie od roku jej wydania aż do dziś. Postać Robinsona (a także Piętaszka) jest rozpoznawalna i stała się jedną z tzw. ikon kultury. Imię "Robinson" stało się synonimem rozbitka, a termin "robinsonada" określa opis podróży samotnego człowieka, zdanego na własne siły. Postać Robinsona w aspekcie ekonomicznym analizował Karol Marks w swym głównym dziele Kapitał i Frédéric Bastiat w Cokolwiek, czyli Robinson chroni swoje miejsce pracy. Do postaci Robinsona Crusoe nawiązywał przydomek "Robinsonowie warszawscy", nadany ludziom którzy po kapitulacji powstania warszawskiego zdecydowali się pozostać w mieście i ukrywali się przed Niemcami w jego ruinach nie jestm pewno czy to jest to!!!

Dlaczego Robinson Kruzoe jest powieścią utopijną?

Dlaczego Robinson Kruzoe jest powieścią utopijną?...