1. Odkrywkowa metoda wydobywania kopalin to jedna z najstarszych metod wydobywczych stosowanych przez człowieka. Polega ona na zbieraniu kolejnych warstw nieużytecznych ziemi dopóty, dopóki nie dotrze się do warstwy minerałonośnej na tyle bogatej w kopaliny że opłacalna staje się eksploatacja złoża. Z lotu ptaka przypomina to ogromna dziurę w ziemi po obrzeżach której transportuje się kopaliny. Niestety taki sposób wydobycia niszczy nie tylko naturalny rozkład zaskórnych warstw wodonośnych ponieważ ciągłe osuszanie powoduje zaburzenia w bilansie wodnym okolicznych terenów. Odkrywkowa metoda w Polsce dobrze sprawdza się przy wydobyciu np. węgla brunatnego, siarki. 2. Metoda głębinowa stosowana jest przede wszystkim przy wydobyciu kopalin energetycznych w tym około 50% światowego wydobycia węgla kamiennego własnie w taki sposób wydostaje się na powierzchnię. Szczególnie w rejonie gęstej zabudowy miejskiej kopalnie głębinowe znajduja zastosowanie praktyczne. W Polsce Górnosląski Okręg Przemysłowo-Górniczy to prawdziwa mekka kopalni głebinowych. Niestety opuszczone kopalnie wymagają piaskowego zamulania co powoduje zaburzenia w gospodarce wodnej. Tąpnięcia pustych szybów wywołuja drgania powierzchniowe i pękanie domów oraz innych konstrukcji budowlannych. 3. Metoda otworowa stosowana przede wszystkim do wydobywani kopalin płynnych typu ropa naftowa, gorąca solanka, oraz gazowych. W Polsce powszechni stosowana do wypłukiwania strumieniem gorącej wody siarki z głębokich pokładów minerałów w warunkach w których nie możliwa jest odkrywka minerałów. Niestety wadą tej metody jest duża energochłonność procesu technologicznego, ogromne zużycie ciepłej wody co powoduje, że metoda ta jest bardzo nieekologiczna.
