stacja badawcza na antarktydzie, opisz jedną

Polska Stacja Antarktyczna im. Henryka Arctowskiego jest to polska, całoroczna stacja naukowo-badawcza położona nad Zatoką Admiralicji na Wyspie Króla Jerzego w archipelagu Szetlandów Południowych, uruchomiona 26 lutego 1977. Została nazwana na cześć Henryka Arctowskiego, badacza Antarktyki. Stacja leży w odległości kilkudziesięciu-kilkuset metrów od wybrzeży dwóch wewnętrznych zatok, wchodzących w skład Zatoki Admiralicji - Zatoki Arctowskiego i Zatoki Półksiężyca, oddzielonych od siebie wysuniętym w morze półwyspem i grupą wysepek zwaną Przylądkiem Kormoranów. Na półwyspie tym zlokalizowane jest centrum informacji turystycznej. Wznosi się tam też Skałka Latarnia z Latarnią Morską Arctowski. Stację ulokowano na sandrze, a same budynki usytuowano na wałach burzowych, na wysokości ok. 1,5 m n.p.m. Stacja składa się z 14 budynków położonych między Zatokami Arctowskiego i Półksiężycową a Klifem Wydrzyków. Jest kierowana przez Zakład Biologii Antarktyki PAN i prowadzi badania w takich dziedzinach jak: oceanografia, geologia, geomorfologia, glacjologia, meteorologia, klimatologia, sejsmologia, magnetyzm oraz ekologia. Stacja dysponuje także refugiami położonymi w pobliżu ASPA nr 151 ("Taturowa Chata") i na terenie ASPA nr 128 ("Demay").