W "Lamencie Świętokrzyskim" mamy zupełnie inny Obraz tej samej kobiety - Maryji. Utwór ten stanowi niezbity Dowód na to, iz w Polsce Kult Najświetszej Maryji Panny był bardzo silny, wyrózniamy nawet w literaturze średniowiecznej tzw. Nurt liryki maryjnej. O ile " Bogurodzicę" cechuje Styl podniosły hymnu, o ile jest ona głosem zbiorowości - prośbą ludzi skierowaną do Boga - o tyle "Lament..." to Głos bolejącej Matki. Matka Boska opisuje Ból i Cierpienie, którego Stała się udziałem oraz skarży się na swój los, stojąc u stóp krzyża, na którym umarł jej syn.Maryja jest tutaj zwykłą matką, która cierpi po stracie jedynego ukochanego syna. Jest to wypowiedz pierwszoosobowa - skarga - Matki Boskiej płaczącej pod krzyżem Chrystusa. Slyszymy tu przede wszystkim jej lament nad synem, kobiety rozpaczajacej nad stratą dziecka, kobiety ktora zwraca się do innych matek, ludziom opowiada o swoim bólu, szuka u nich pomocy. W swej rozpaczy posuwa się nawet do oskarżenia Archanioła Gabriela, który obiecał jej podczas Zwiastowania wielką Radość i Wesele („Gdzie jest ono twe wesele”), a tymczasem macierzyństwo przyniosło jej jedynie smutek i żal.Rozpacz kobiety pod krzyżem ma całkowicie ludzki Wymiar, jest Prosta i pozbawiona jakiegokolwiek dystansu. Ponadto opis cierpienia znajduje czysto fizyczny Wymiar:: "sprochnialo we mnie cialo i moje wszystkie kosci". Maryja szuka wsparcia, współczucia i zrozumienia w swej matczynej tragedii, którą pogłębia bezradność i Samotność, czyli postawy jak najbardziej ludzkie. "Bogurodzicy" Autor przedsawil Maryję jako boska i silna, wywyższyl jej majestat, podkreslil boskosc, natomias w " Lamencie..." jest ona przedstawiona jako bezsilna, słaba Kobieta, cierpiąca tak jak inni zwykli smiertelnicy. W przeciwieństwie do "Bogurodzicy" to ona teraz prosi i zwraca się do "nas"
