2. Anoreksja, czyli jadłowstręt psychiczny często nazywa się „chorobą odchudzających się”, ale wbrew temu potocznemu określeniu, przyczyna choroby jest o wiele bardziej złożona niż proste pragnienie utraty wagi. Prowadzi także, w odróżnieniu od racjonalnej dietyodchudzającej, do bardzo silnego uzależnienia psychicznego. Anoreksja jest poważnym problemem polegającym na braku łaknienia, dotykającym niemal wyłącznie młodych ludzi między 11 a 30 rokiem życia. Cierpią na nią częściej dziewczęta niż chłopcy. Psychiatrzy są zdania, że w niektórych nastolatkach bardzo głęboko tkwi lęk przed odpowiedzialnością, jaką niesie ze sobą dorosłe życie, i przed seksualnością. Kiedy ich ciała zaczynają zdradzać oznaki dojrzewania, dziewczęta podświadomie pragną uciec ze świata dorosłych i powrócić do neutralnej, aseksualnej figury dziecka. Są jednak dziewczyny, które prowadzą drastyczną dietę w celu zwiększenia swojej.Obok anoreksji, bulimia stanowi jedno z najpoważniejszych i najbardziej niebezpiecznych zaburzeń odżywiania. Choroba ta jest groźna dla zdrowia, a nawet życia człowieka. Schorzenie, zwane także „wilczym głodem”, polega na okresowych napadach żarłoczności i braku kontroli nad ilością spożywanego pokarmu. Osoby dotknięte tym schorzeniem nie mogą zapanować nad uczuciem głodu, które może się pojawić nawet chwilę po zjedzeniu posiłku. Bulimia- Nazwa choroby pochodzi od słowa „bulimis”, oznaczającego dosłownie „byczy głód”. Pierwszy raz określenia tego użył w II w n. e. Galen - rzymski lekarz greckiego pochodzenia. Przez długi czas bulimia ujmowana była jako rodzaj psychicznej anoreksji. Dopiero w latach 80 dwudziestego wieku brytyjski psychiatra Gerald Russell zauważył, że część jego pacjentek cierpi na szczególną odmianę anoreksji. Objawiała się ona częstymi (co najmniej 2 razy w tygodniu) napadami niepohamowanego apetytu, co trwało przez co najmniej 3 miesiące. W ten właśnie sposób bulimia wyodrębniła się jako osobna jednostka chorobowa, której występowanie w obecnych czasach gwałtownie rośnie. 3.Etap pierwszy - pojawia się biała plamka, która później ciemnieje. Na tym etapie można odbudować szkliwo bez konieczności borowania (żelem likwidującym płytką próchnicę, fluoryzacją). Etap drugi - kwasy i bakterie uszkadzają głębsze tkanki, czyli zębinę. Powstaje wtedy ubytek (dziura). Lecząc taki ząb, nie można już pominąć borowania. Etap trzeci - bakterie zaczynają atakować miazgę zęba. Wtedy ząb zaczyna boleć. Jeśli szybko pójdzie się do dentysty, a na dnie ubytku pozostanie jeszcze tkanka zdrowej zębiny – można uratować zdrowy ząb. Gdy jednak próchnica styka się bezpośrednio z miazgą, trzeba ząb zatruć, oczyścić kanały, a następnie wypełnić je specjalnym materiałem. Ząb pozbawiony miazgi to martwy ząb. Etap czwarty - martwica miazgi. Wtedy ząb przestaje boleć, ale proces zapalny toczy się dalej. Martwa miazga jest świetną pożywką dla bakterii, które atakują ozębną stanowiącą barierę przed przejściem zakażenia nie tylko na otaczające tkanki, ale i cały organizm. Dopiero wtedy ostry ból powraca. Temperatura ciała jest podwyższona, a twarz opuchnięta. Na tym etapie kiedyś jedynym wyjściem było wyrwanie zęba. Dziś takie żeby są nadal leczone. Ekstrakcji dokonuje się w ostateczności, kiedy ząb jest tak zniszczony, że w żaden sposób nie daje się go wyleczyć i odbudować. Nieleczona próchnica i zapalenie zęba może spowodować choroby w odległych narządach: sercu, kościach, stawach, berkach czy żyłach..
1-Aby uniknąć tych chorób nalezy: -spożywać mięso badane przez weterynarza -pić przegotowaną wodę i mleko -chronić pokarmy przed muchami -przechowywać artykuly spożywcze w odpowiedniej temperaturze -dokładnie myć warzywa i owoce -myc ręce przed jedzeniem 2-ANOREKSJA_-jadłowstręt psychiczny.Jest to choroba polegajaca na znacznym obniżeniu łaknienia,powstrzymywaniu się od spożywania pokarmow i prowokowaniu wymiotow.Prowadzi do wyniszczenia organizmu i znacznego spadku wagi. BULIMIA-choroba polegajaca na ciągłym uczuciu głodu,jedzenie duzych ilosci pokarmu,które usuwane są z organizmu przez wywoływanie wymiotow i przy zastosowaniu srodkow przeczyszczających. 3-Próchnica zębow:zwykle zaczyna sie od niewielkich ubytkow tkanek zęba.Jeżeli ząb nie jest leczony,szybko ulega zniszczeniu przez bakterie,które sie w nim rozwijają.Zeby takie staja sie ogniskiem zakażenia pozostałych zębow i całego organizmu.
