Myślę, że istnieje kilka elementów, które świadczą o ponadczasowości lektury. Jest to wyjątkowo dobrze napisany dokument, który obrazowo przedstawia nam drastyczne sceny lat 1939-1949. Autor opisuje losy bohaterów: Alka, Zośki i Rudego, którzy biorą udział w walce przeciw hitlerowskiej okupacji Warszawy. Jednym z faktów, który czyni tą książkę ciekawą jest właśnie to, że tak młodzi ludzie potrafili wykazać się ogromną dojrzałością i odwagą. Dla nich świadomość obowiązku bronienia ojczyzny nie była suchą wartością. Bohaterowie biorą udział w niebezpiecznych akcjach wykazując niezwykłe męstwo. Przez cały utwór przewija się również wątek przyjaźni między trójką chłopców. Jest to wyjątkowo szczere uczucie, które porusza nawet najbardziej skamieniałe serca. Podczas czytania ujawnia się również wszechstronna inteligencja bohaterów i właśnie dlatego akcje stają się coraz ciekawsze. W lekturze zdarzają się również drastyczne sceny tj. opisywanie tortur, które mocno poruszają wyobraźnie. Uważam, że bohaterowie powinni być dla nas wzorcami. Zginęli za przyszłość Polski co budzi we mnie wielki szacunek. Czytając tą książkę nie mogłem się oderwać, ponieważ byłem głodny wiedzy o historii naszego kraju. Utwór powinien się zachować dla każdego pokolenia, by kształcić w młodych ducha Polski. Oprócz tego każdy ma okazje poznać jak musieliśmy walczyć o wolność. Ile trzeba zaznać trudu i cierpienia, a także jak silną osobowością trzeba się odznaczyć.
