Stawonogi są dziś największą grupą zwierząt zarówno pod względem liczby gatunków jak i biomasy. Występują praktycznie we wszystkich dostępnych zwierzętom środowiskach- od głębokich mórz po bezwodne pustynie. Nieliczne bywają nawet wewnętrznymi pasożytami. Jako jedyne bezkręgowce opanowały też zdolność do aktywnego lotu. Najstarsze stawonogi pojawiły się około 540 milionów lat temu. Mniej więcej w połowie paleozoiku stawonogi pojawiły się na lądzie. W połowie okresu dewońskiego z pierwotnych wijów wyewoluowały owady bezskrzydłe, a z nich owady uskrzydlone- pierwsze zwierzęta zdolne do aktywnego lotu, natomiast z pierwotnych skorpionów powstały wszystkie grupy pajęczaków. W dziejach Ziemi doszło jeszcze raz do wielkiego zwrotu w historii rodowej stawonogów. Pod koniec ery mezozoicznej, w połowie kredy, kiedy pojawiły się pierwsze rośliny okrytonasienne, część owadów (np. niektóre chrząszcze i motyle) zaczęły odżywiać się ich pyłkiem, a potem nektarem, uczestnicząc jednocześnie w roznoszeniu pyłków i zapylaniu. Tak rozpoczęła się wspólna równoległa ewolucja roślin okrytonasiennych i owadów. Do dnia dzisiejszego stawonogi są najliczniejszymi i jednocześnie najbardziej zróżnicowanym typem bezkręgowców. Występują wśród nich formy wolnożyjące, pasożytnicze jak i symbionty. Gatunek ten w obrębie swojego typu jest podzielony na wiele gromad, wśród których można wyróżnić między innymi: 1. Skorupiaki (rak, rozwielitka, krab, langusta) 2. Owady (trzmiel, ważka, stonka, mrówka, motyl, mucha, pchła) 3. Pajęczaki (skorpion, pająk topik, pająk krzyżak, świerzbowiec, kleszcz, kosarz)
